Ο ακάματος εργάτης του Ευαγγελίου σεβάσμιος Αρχιμ. Διονύσιος Χουρμουζιάδης |

Ο μακαριστός π. Διονύσιος (κατά κόσμον Πρόδρομος) καταγόταν από το Βόλο. Παιδιόθεν μέλος της Αδελφότητος «Ο Σωτήρ», ορίσθηκε υποδιευθυντής του φοιτητικού Οικοτροφείου στην Αθήνα, όπου υπηρέτησε επί πολλά χρόνια, ενώ διακόνησε ως λαϊκός θεολόγος και Ιεροκήρυξ στα ιεραποστολικά έργα των Αθηνών καθότι ήταν πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ποθών τον βίον της ασκήσεως, εκάρη Μοναχός της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μετεώρων την 22^α Δεκεμβρίου 1984 μετονομασθείς σε Διονύσιο. Χειροτονήθηκε Διάκονος την 23^η Δεκεμβρίου 1984 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Τρικάλων υπό του τότε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Αλεξίου. Υπηρέτησε ως Διάκονος στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Τρικάλων.

Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος την 20^ή Οκτωβρίου 1985 στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Τρικάλων από τον ίδιο Μητροπολίτη κυρό Αλέξιο και διορίσθηκε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών.

Διακόνησε ως προσωρινός εφημέριος το Ιερό Θυσιαστήριο στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Αγίας Μονής Τρικάλων

Την 20^ή Μαρτίου 1986 του ανατέθηκε το διακόνημα της Πνευματικής Πατρότητας υπό του τότε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κυρού Αλεξίου.

Έκτοτε όργωνε στην κυριολεξία συστηματικά με περιοδείες όλα τα χωριά της περιφερείας Τρικάλων, αλλά και Καλαμπάκας μέχρι που χωρίσθηκαν οι δύο Μητροπόλεις που του ανέθετε ο Μητροπολίτης Αλέξιος.

Στο κτήριο της «ΓΕΧΑ» Τρικάλων δεχόταν πλήθη Χριστιανών στο φιλάνθρωπο Μυστήριο της ιεράς Εξομολογήσεως και επιτελούσε πολλά ακόμη ιεραποστολικά έργα, αφού ήταν και ο Πνευματικός Προϊστάμενος. Πλούσια η καρποφορία του και στις Κατασκηνώσεις στο Νεραϊδοχώρι Τρικάλων κάθε καλοκαίρι.

Καθημερινά εξομολογούσε πολλές ώρες, έκανε ομιλίες σε Κύκλους, σε Συνάξεις νέων και όχι μόνο.

Τις δοκιμασίες της ασθενείας του τις επισκίαζε ο ένθεος ζήλος του, η υποδειγματική αυταπάρνησή του, η πηγαία αγάπη, η ολοκάρδια αφοσίωσή του στο πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού και το γνήσιο ιερατικό του ήθος ενέπνεε τους πιστούς, αλλά και όλους όσους είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε.