“ΝΑ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ… ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟ…”
Διάλογος μεταξύ δύο….
“Θέλω να βρεθούμε…
Να μιλήσουμε για τις εκλογές…”
“Και τι να πούμε;;;;”
“Να δούμε τις πιθανότητες συμπορευσης που υπάρχουν…
Και αν πράγματι υπάρχουν, να “ανακατέψουμε” την τράπουλα…”
Ήταν τα πρώτα λόγια…. και το meeting “έκλεισε”… Και όταν ήρθε η ώρα της συνάντησης, το πρώτο και αυτονόητο ερώτημα ήταν…
“Μήπως είναι νωρίς για τέτοιες κουβέντες;;;” ακούστηκε….
“αλλά αφού βρεθήκαμε ας κουβεντιασουμε…”
Παύση και αμηχανία….
“Αλλά να κουβεντιασουμε και να πούμε τι;;;
Να συζητήσουμε για ποιο πράγμα;;;; Να συμφωνήσουμε σε τι;;;;”
Και η απάντηση :
“Να κατέβουμε στις εκλογές, να πάρουμε το Δήμο και μετά βλέπουμε …”
Και η κουβέντα σταμάτησε εκεί….
Σταμάτησε, γιατί ο καθένας έχει τον δικό του διαφορετικό τρόπο προσέγγισης για την υπόθεση Δήμος…
Ωραία…
Να κατέβουμε στις εκλογές….
Να πάρουμε τον Δήμο…
Να τον κάνουμε τι…
Και οι άλλοι πριν δύο χρόνια μαζεύτηκαν και κάπως έτσι ξεκίνησαν…
Και κατάφεραν να πάρουν τον Δήμο…
Εξάλλου, μόνο αυτό τους ενδιέφερε…
Ματαιοδοξία, έπαρση, αλαζονεία… Όλα για το “φατσιμαρε” που λένε….
(Να διορθώσω τα παραπάνω, τα κατάφερε μόνος του ο γιατρός, αφού μόνος του κέρδισε τις εκλογές… )
Και μόλις “χάθηκε” αυτός που κέρδισε τις εκλογές, “χάθηκαν” μαζί του και οι υπόλοιποι…
Εκτός από τον έναν….. που άνοιξε μπροστά του διάπλατα ο δρόμος…
Έκανε τις συμφωνίες του, πήρε αυτό που ήθελε. Πάτησε στην απειρία των άλλων και όλα ήταν εύκολα…
Και πάνω από όλα φάνηκε και ενωτικός και μάλιστα του χρωστάνε και χάρη….
Έφτιαξε τις εταιρίες του, δρομολόγησε επαφές και γνωριμίες, προσέλαβε δικούς του ανθρώπους, λογιστές, συνεργάτες, γραμματείς ενώ δικτυωθηκε με το διοικητικό προσωπικό….αυτό που ο ίδιος ήθελε….
Διάλεξε για άμεσους συνεργάτες τους υπαλλήλους που ήθελε ο ίδιος…. “τους δικούς του” όπως λέμε και έφτιαξε το δικό του μηχανισμό για να υλοποιήσει την κάθε μυχια σκέψη και επιθυμία…
Βλέπετε του χρειάζονται δικά του άτομα για τρέξουν τα “πονηρά” σχέδιά του… Φυσικά δίνει “τυράκι” και στους άλλους….. για να μην προκαλεί… Βλέπετε σαν παλιός “δημογέροντας” τα γνωρίζει καλά όλα τούτα…
Και δώστου οι αναθέσεις, και ξανά αναθέσεις σε δύο ή τρεις επιλεγμένους και αγαπητούς φίλους, οι οποίοι έχουν γίνει σχεδόν “ειδικοί συνεργάτες του” …
Και εικάζω με τον ταπεινό μου νου πιθανόν και με το “αζημίωτο”…
Αναθέσεις χωρίς καμία έκπτωση ή έκπτωση στα όρια της “ξεφτίλας” …
Φανταστείτε έκπτωση έργου ή μελέτης της τάξης του 1% ή 2%…
Δηλαδή σε ανάθεση έργου ποσού 500.000€ από τον εργολάβο που του ανατέθηκε η κατασκευή δόθηκε έκπτωση 5.000€…
Διαφάνεια καμία, διαγωνισμός με κλειστές προσφορές κανένας εκτός από εκεί που είναι αναγκαίος και επιβεβλημένος από τον νόμο. Πιθανόν κάποιες στημένες προσφορές για το τυπικό της υπόθεσης…
Το αποτέλεσμα;;;
Ο Δήμος, που είχε αρχίσει να βρίσκει το βήμα του κατά την προηγούμενη θητεία, μπαίνει πάλι σε περιπέτειες. Άρχισε πάλι να μαραζώνει, να εγκαταλείπεται και όλοι μαντεύουμε που οδηγείται…
Να θυμηθούμε στο σημείο αυτό πως στην ίδια περίπου κατάσταση βρέθηκε ο Δήμος μας στη πρώτη θητεία του Καλλικράτη 2011-14 με άλλο δήμαρχο, αλλά περίπου με τα ίδια πρόσωπα…
Και είχε φτάσει στο χαλί που έφτασε… Λίγο πριν την κατάρρευση…
Τότε όμως ήταν στο ίδιο ψηφοδέλτιο….
Τώρα βρίσκονται σε διαφορετικά… αλλά “συγγενικά και αδελφικα”…
Και ας πούμε πως συμφωνούμε να “κατέβουμε” και να “πάρουμε” το Δήμο…
Πριν όμως το αποφασίσουμε, κοιτάξαμε να δούμε αν υπάρχουν οι βασικές προϋποθέσεις;;;;
Να βάλουμε κάτω τις σκέψεις μας και τα οράματα…
Να βρούμε τη χρυσή τομή των προγραμμάτων που ο καθένας μας έχει στο μυαλό του…
Να αφήσουμε στην άκρη κομματικές ταυτότητες και κομματικούς ρόλους, αν υπάρχουν…
Να αφήσουμε πίσω τα θέλω μας και τις προσωπικές φιλοδοξίες…
Να συμφωνήσουμε πως ο μόνος λόγος που θα μας ενώνει από εδώ και μετά θα είναι η κοινή μας επιθυμία για το καλό του Δήμου και των δημοτών….
Να δούμε αν η προσπάθεια αυτή μπορεί να “βγάλει” μπροστά νέους ανθρώπους (όχι μόνο ηλικιακά), ανθρώπους με φρέσκιες και καινοτόμες ιδέες…
Δεν αρκεί να συγκεντρώνεις την αρνητική ψήφο των άλλων, για να κερδίσεις τις εκλογές και το Δήμο…
Αυτό δοκιμάστηκε την τελευταία φορά, πέτυχε… αλλά εξελίσσεται σε Μπούμερανγκ για το δήμο…
Για να πετύχει κάτι είτε μικρό είτε μεγάλο, πρέπει να συγκεντρώνει μαζί με την θετική ψήφο και νέα πρόσωπα που να έχουν την θέληση και την όρεξη να προσφέρουν δουλεύοντας με κέφι και διάθεση…
Να συμφωνήσουμε από πριν πως θα “κοιτάμε” μόνο την θητεία που ξεκινάει και όχι πως θα εκλεγούμε ξανά…
Να συμφωνήσουμε πως θα ειμαστε όλοι ίσοι μεταξύ ίσων, χωρίς διακρίσεις, συμφωνίες πάνω και κάτω από το τραπέζι, υποσχέσεις, ταξίματα για οφιτσια, θέσεις καρέκλες και τα γνωστά…
Να συμφωνήσουμε πως ότι προκύπτει θα το συζητά και θα το λύνει η ομάδα μόνη της χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις πολιτικές, κομματικές, φιλικές….
Να συμφωνήσουμε πως δεν χρωστάμε χάρη σε κανένα πάρα μόνο στους δημότες…
Και έχουμε την υποχρέωση, αν μας επιλέξουν οι δημότες σαν τους καλύτερους, να υπηρετήσουμε αυτούς και το δήμο χωρίς διαμαρτυρίες και ανταλλάγματα…
Και αφού όλα αυτά τα συζητήσουμε και τα συμφωνήσουμε, τότε θα επιλέξουμε και τον ηγέτη ο οποίος θα τραβήξει μπροστά και θα τον ακολουθήσουμε…
Αν είναι έτσι, τότε να συζητήσουμε, να αποφασίσουμε, να κατέβουμε, να πάρουμε το Δήμο…. όπως το έθεσε…
Μόνο έτσι…
Αλλιώς δεν λέει…
Ηλίας Καραμάνος
