Συνήθως οι προτάσεις μομφής γίνονται όταν πιθανολογείται ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πτώση της κυβέρνησης. Από αυτή την άποψη, η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολιτικά άσφαιρη γιατί ούτε τον αντικειμενικό της στόχο πέτυχε (πτώση της κυβέρνησης), ενώ πρόσφερε εξάμηνο πολιτικό χρόνο παραμονής της κυβέρνηση στην εξουσία αφού πλέον δεν δικαιολογείται νέα πρόταση μομφής στους επόμενους έξι μήνες.
Από απόψεως ουσίας η πρόταση δεν έφερε στο προσκήνιο κάποια νέα γεγονότα. Απλά «αναμηρυκάστηκαν» οι γνωστές καταγγελίες για ανεπάρκειες τους κρατικού μηχανισμού και για ηθικά παραπατήματα. Η αντιπολιτευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με μια γενικευμένη επερώτηση στην οποία και θα υπήρχαν όλα τα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στην σημερινή μομφή. Τώρα, όμως, η αντιπολίτευση έκαψε το ισχυρότερο χαρτί της που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, δυνητικά, σε μια καλύτερη στιγμή για αυτήν έτσι ώστε να επιφέρει ισχυρό πλήγμα για την κυβέρνηση που ενδεχομένως να οδηγούσε στην πτώση της. Συνεπώς, από στρατηγικής πλευράς η κατάθεσης μομφής από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν λάθος.
Τώρα, από πολιτικής οπτικής οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν. Η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη στο πολιτικό παιχνίδι, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να «σηκωθεί» καθώς η κοινωνία φαίνεται να έχει μια παγιωμένη άποψη για την αποτελεσματικότητα και την διαχειριστική επάρκεια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και το ΚΙΝΑΛ φάνηκε ότι δεν κατάφερε να παίξει τον ρόλο που θα ήθελε. Εν τέλει η συζήτηση της πρότασης μομφής δεν μας έκανε σοφότερους και δεν επηρέασε κανέναν.
Μ. Χατζηγάκης
