Η πλούσια συζήτηση, με βάση τους προβληματισμούς κυρίως νέων ανθρώπων, ήταν το χαρακτηριστικό της εκδήλωσης που διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Τρικάλων του ΚΚΕ με θέμα «Ερωτικές σχέσεις, συμβίωση, γάμος: Είναι ατομικά δικαιώματα;». Ομιλήτρια ήταν η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών.
Η Βιβή Δάγκα αφού τόνισε ότι το ΚΚΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ώστε κάθε γυναίκα να στέκεται στα πόδια της, πραγματικά ισότιμη με τον άνδρα, για να μπορεί να ζει χειραφετημένη, σημείωσε πως «η αλήθεια είναι ότι οι κοινωνικές σχέσεις που διαμορφώνονται στον καπιταλισμό επηρεάζουν το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων – και των διαπροσωπικών». Στάθηκε στην επίδραση που ασκούν μια σειρά αντιδραστικά πρότυπα για τις σχέσεις των δύο φύλων με βάση τα αναχρονιστικά κατάλοιπα για την κοινωνική θέση της γυναίκας, καθώς και στις πιέσεις που δέχεται κάθε προσωπικότητα από το οικογενειακό, φιλικό, εργασιακό, γενικότερα κοινωνικό περιβάλλον και επηρεάζουν τις προσωπικές αποφάσεις για τις διαπροσωπικές σχέσεις, τη συμβίωση, τον γάμο, το διαζύγιο κ.ά.
Διαβάστε Επίσης
Ανέπτυξε τις θέσεις του Κόμματος για μια σειρά ζητήματα όπως «γιατί υπάρχουν ακόμα κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος της γυναίκας», τις αντιεπιστημονικές θεωρίες περί «αυτοπροσδιορισμού», το ζήτημα των διαπροσωπικών σχέσεων, των επιλογών συμβίωσης, αναφέρθηκε αναλυτικά στις θέσεις του ΚΚΕ για το ζήτημα της γονικής μέριμνας.
Επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Η αφετηρία της τοποθέτησης του Κόμματος για το ζήτημα της γονικής μέριμνας γενικά είναι οι ανάγκες και τα συμφέροντα του παιδιού και από αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζει τις υποχρεώσεις των γονιών απέναντί τους, με την ανάλογη κοινωνική στήριξη. Εξίσου αναγκαία είναι η κοινωνική προστασία των παιδιών που για διάφορους λόγους έχουν στερηθεί τη φροντίδα των γονιών τους. Με οργή παρακολουθούμε εδώ και μέρες τις φρικιαστικές αποκαλύψεις για τα περιστατικά κακοποίησης παιδιών που φιλοξενούνταν στη MKO “Κιβωτό του Κόσμου”. Όσα καταγγέλλονται επιβεβαιώνουν τη διαχρονική θέση του ΚΚΕ ότι η προστασία αυτών των παιδιών δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια των κάθε είδους ιδιωτών, ΜΚΟ, επιχειρηματιών, εκκλησιαστικών ιδρυμάτων και διάφορων “φιλανθρώπων”. Γι’ αυτό, ως Κόμμα διεκδικούμε τις αναγκαίες υπηρεσίες και υποδομές ώστε να στηριχθεί με ουσιαστικό τρόπο και η διαδικασία της τεκνοθεσίας, της αναδοχής και η ουσιαστική προστασία των παιδιών που έχουν στερηθεί τη φυσική τους οικογένεια».
Η Β. Δάγκα ανέπτυξε τις θέσεις του ΚΚΕ, τονίζοντας την ανάγκη για διεπιστημονική στήριξη των απροστάτευτων παιδιών, ως προϋπόθεση για να επουλώσουν τις τραυματικές τους εμπειρίες. «Δεν μπορεί να αφήνεται στον αλτρουισμό η φροντίδα που θα τους προσφέρουν οι ανάδοχοι ή θετοί γονείς… Η λογική που σκόπιμα καλλιεργείται, τόσο από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ, “καλύτερα σε μια οικογένεια παρά στο ίδρυμα”, προσπαθεί να κρύψει τις διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την υπάρχουσα κατάσταση», σημείωσε.
Στηλίτευσε τις νομοθετικές παρεμβάσεις για τα παιδιά που παραμένουν στις δημόσιες ή ιδιωτικές δομές και δεν έχει βρεθεί ανάδοχη ή θετή οικογένεια, που στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά ΑμΕΑ, με σοβαρά προβλήματα υγείας κ.α. υπογραμμίζοντας πως «με άρθρο του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, που διατηρείται από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, ορίζεται ο ανάδοχος γονέας με σύμβαση. Η συμβατική αναδοχή επί της ουσίας είναι ιδιωτική αναδοχή. Ο δικαστικός έλεγχος είναι μια παραπάνω ασφαλιστική δικλείδα και η παραμέρησή του αφήνει μεγαλύτερα περιθώρια να αφεθεί ένα παιδί σε κίνδυνο. Στο συγκεκριμένο νόμο -ανάμεσα σε άλλα- θεσπίστηκε για πρώτη φορά ο απαράδεκτος εμπορευματικός θεσμός του επαγγελματία αναδόχου, που ενισχύει τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ. Ανατίθεται η αναδοχή παιδιών με αναπηρία ή σοβαρές ψυχικές διαταραχές, με δικαστική απόφαση, σε επαγγελματίες που προσφέρουν υπηρεσίες έναντι μηνιαίας αντιμισθίας και ασφάλισης. Όμως, η αναδοχή είναι ύψιστη πράξη αλτρουισμού, βοήθειας προς το απροστάτευτο παιδί και δεν ταιριάζει να γίνεται επάγγελμα».
Η Β. Δάγκα τόνισε ότι «με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, με την ανατροπή αυτής της κοινωνίας και οικονομίας που έχει κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, τον ανελέητο ανταγωνισμό… Ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, στις σχέσεις τους με τα παιδιά… Μόνο η επαναστατική εργατική εξουσία διαμορφώνει το στέρεο υπόβαθρο ώστε να ξεριζωθούν επιβιώσεις κι αναχρονισμοί από τα βάθη του παρελθόντος».
