Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου, υποψηφίου Δημάρχου Φαρκαδόνας
Στην περιοχή μας, τον πεδινό (!) Δήμο Φαρκαδόνας οι γάμοι σπανίζουν πια. Γάμοι δεν γίνονται, παιδιά δεν γεννιούνται. Βασική αιτία η εγκατάλειψη και η δημογραφική κατάρρευση (15,4% μείωση πληθυσμού την τελευταία δεκαετία στον Δήμο μας).
Την κοινωνική ακινησία έσπασε με κρότο ο πολυαναμενόμενος πολιτικός Γάμος των αυταδέλφων Μεριβάκη, Μπαγιώτη.
Το γεγονός ήταν για κάποιους τόσο σοκαριστικό, που ακόμα διερωτώνται, μήπως πρόκειται απλώς για συνοικέσιο ή αρραβώνα ή μήπως έχουν απλώς ψευδαίσθηση; ΟΧΙ! Οι δυο άντρες έδωσαν όρκο αιώνιας πίστης και τα δεσμά του γάμου τους δέσμευσαν για πάντα!
Η Κοινή τους Δήλωση φέρει από κάτω τις δυο υπογραφές τους, ισοδύναμα. Το μόνο ισοδύναμο. Από εκεί και πέρα η Δήλωσή τους είναι ολόπλευρα ετεροβαρής, σε βάρος του Μεριβάκη και υπέρ του Μπαγιώτη. Ο Μπαγιώτης τα πήρε όλα κι έφυγε!
Η πρώτη ανάγνωση της Κοινής Δήλωσης δεν αποκαλύπτει την αλήθεια. Αντίθετα, τη συσκοτίζει. Άλλωστε, δεν είναι γραμμένη από τους υπογράφοντες. Αυτοί απλώς την υπέγραψαν. Η Κοινή Δήλωση συντάχθηκε από τους εμπνευστές της κι αυτούς που επέβαλαν τη συμφωνία κοινής καθόδου.
Επιβλήθηκε άνωθεν, με το στανιό ή το μαλακό δεν το ξέρουμε. Ούτε το περιεχόμενό της έχει καμιά αξία. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ξύλινη, ανούσια, άνευρη, γενικόλογη σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται σε οποιονδήποτε επαρχιακό Δήμο.
Η μόνη φράση που αξίζει στη Δήλωση είναι όταν λέει πως στις δυνάμεις του Μπαγιώτη «αθροίζεται η πολύτιμη γνώση και εμπειρία του Θανάση Μεριβάκη».
Έτσι με όμορφο τρόπο συνταξιοδοτούν τον Μεριβάκη και τον ανακηρύσσουν ‘’δικό τους σύμβουλο’’ για τον τοπικο – αυτοδιοικητικό χώρο. Αυτοί είναι οι χώροι τους, αυτά είναι και τα σύμβολά τους! Καίτοι αυτάδελφοι, δηλαδή ‘’γεννημένοι από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μάνα’’, ο Θανάσης, λόγω ηλικίας ανδρώθηκε στα δύσκολα χρόνια της Χούντας, ενώ ο Μιχάλης πολύ αργότερα.
Ο Μεριβάκης από ορκισμένος «ΦΑΡΚΑΔΟΝΙΑΡΧΗΣ» κατήλθε στα τάρταρα. Τρέχει τώρα να μεταφέρει τη Φαρκαδόνα στη Μπάγια!! Κι ο ίδιος να διαπρέψει ως νεροκουβαλητής του -πρώην μαθητή του- Μιχάλη Μπαγιώτη! Ένα τέτοιο άχαρο και ταπεινωτικό ρόλο για τον ‘’αρχηγό’’ τους θα το επικροτήσουν μόνο ελάχιστοι σκληροπυρηνικοί του κόμματος. Όχι οι Φαρκαδόνιοι!
Τον Μπαγιώτη, άτομο άβουλο, ετερόφωτο, κομματικό παρατρεχάμενο, αμίλητο και παντελώς χωρίς πολιτικό λόγο (δεν είπε λέξη για το έγκλημα των Τεμπών, αν και αρμόδιος), τον περιμένει ο λαός, η άμεση δημοκρατία και οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου να αποδείξει αυτό που δεν είναι, αλλά ένα πολυπλόκαμο και διεφθαρμένο σύστημα (οικονομικό, πολιτικό, μιντιακό, παραγόντων και παραγοντίσκων) προσπαθούν με το ζόρι να μας πείσουν.
Οι φελλοί επιπλέουν για λίγο. Μετά χάνονται.
