Διαβάζω διάφορα άρθρα τα οποία προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αριστεροποίηση (πάει προ πολλού η «κεντροποίηση») της κυβερνήσεως και κατ’ επέκταση της Ν.Δ. επικαλούνται, ατυχέστατα παραδείγματα του σχετικώς πρόσφατου παρελθόντος.
Θυμίζουν ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε στην κυβέρνησή του κεντρώους και είχε συνεργαστεί με τον κύριο εκφραστή της πολιτικής του Κέντρου Γεώργιο Παπανδρέου. Όπα, παλικάρια!
Να πω στους φίλους αρθρογράφους ότι τότε το «Κέντρο» εκινείτο στις παρυφές της… Άκρας Δεξιάς. Ο Γέρος της Δημοκρατίας ποτέ δεν «τίμησε τους αγώνες του ΚΚΕ». Αντιθέτως, το χαρακτήρισε, λίαν επιτυχώς, «το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας».
Ο κεντρογενής Ευάγγελος Αβέρωφ έγραψε μία σειρά βιβλίων, που δεν θα τα έγραφε ούτε ο κ. Βορίδης στα νιάτα του, αποκαλύπτοντας τους σκοπούς και τις επιδιώξεις του ΚΚΕ. Ακόμη ο κεντρώος, επί συμμοριτοπόλεμου, πρωθυπουργός Θεμ. Σοφούλης εξέδωσε εκείνες τις φλογερές ημερήσιες διαταγές, συγχαίροντας τον Εθνικό Στρατό για τη συντριβή του κομμουνιστοσυμμοριτισμού.
Άρα οι έγκριτοι αρθρογράφοι μη συγκρίνουν ανόμοια πράγματα. Το τότε Κέντρο ήταν μία υγιής πατριωτική παράταξη, ουδεμία σχέση έχουσα ούτε καν με την σημερινή Ν.Δ.