Απίστευτες εικόνες συνωστισμού σημειώνονται κάθε βράδυ σε πλατείες της Αθήνας, με εκατοντάδες νέους να διασκεδάζουν με ένα ποτό στο χέρι και μουσική, προκαλώντας προβληματισμό στους ειδικούς την ώρα που η πανδημία συνεχίζει να «καλπάζει» στη χώρα μας.
Την ίδια ώρα, η Αστυνομία είναι εξαφανισμένη μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης, δείχνοντας ότι τα πρόστιμα τελικά ήταν μόνο για εκείνους τους πρώτους μήνες προσαρμογής και για τους πολίτες που δύσκολα μπορούν να τα πληρώσουν.
Ένα άλλο ερώτημα στα χείλη πολλών είναι γιατί δεν ανοίγει η εστίαση, αφού ούτως ή άλλως ο κόσμος έχει ανάγκη να βγει έξω, και στα εστιατόρια και στα μπαρ τουλάχιστον είναι αναγκασμένοι να τηρούν τα μέτρα και να χωρίζονται σε πολλά μαγαζιά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του όχι απλά στα μέτρα της κυβέρνησης (η οποία τώρα τελευταία δείχνει να έχει απωλέσει τον έλεγχο φοβούμενοι άλλη μια «Νέα Σμύρνη» και υπό το βάρος της ασθμαίνουσας οικονομίας), αλλά και στην ίδια του τη ζωή και τον εαυτό του…
Για μερικές ώρες διασκέδασης, ο νιχιλισμός ξεπερνάει την πολύμηνη προσπάθεια προστασίας από τον κοροναϊό και υπό την επήρεια του αλκοόλ «θαμπώνει» η σκέψη των συμπολιτών μας που στα νοσοκομεία δίνουν έναν άνισο αγώνα με τον ιό. Αυτή όμως δεν είναι μια αποτυχία των πολιτών ή των νέων – όπως εύκολα τους κατηγορούν κάποιοι. Είναι μια αποτυχία της Πολιτείας και του Κράτους που δεν έχει δώσει στους ανθρώπους του την κατάλληλη παιδεία, τον σεβασμό, το αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης – λέξεις που αρκετοί από τους πολιτικούς μας αγνοούν – για να κρατήσουν ζωντανή την κοινωνία μας.