Ο, τι και αν πει κανείς για το Ντίνο Μπαρδα είναι λίγο.
Χρόνια στο κουρμπέτι της αυτοδιοίκησης έχει ζήσει μεγάλες στιγμές.
Από τα πέτρινα χρόνια που τα έσκιαζε η φοβερά τα παιδιά της ΟΝΝΕΔ της δεκαετίας του 80, στις απανωτές νίκες του ίδιου στην πάλαι ποτέ νομαρχία και φυσικά τις αιρετές θέσεις ευθύνης που κλήθηκε να υπηρετήσει και τα πήγε περίφημα.
Αγαπητός πολύ και πρώτος χορευταράς σε κάθε εκδήλωση και πανηγύρι του νομού που σπεύδει να τιμήσει τους διοργανωτές και την παράδοση του τόπου.
Στην πρόσφατη τεράστια καταστροφή, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και στάθηκε δίπλα στους πληγέντες σαν αληθινός αδερφός.
Δέχτηκε κριτική για όσα πιθανώς θα μπορούσανε να είχανε γίνει για την αποφυγή αυτών των σκληρών συνεπειών, όμως όταν η οργή και ο θύμος έδωσαν τη θέση τους στην ηρεμία και την κατανόηση και όλοι σχεδόν μίλησαν με τα καλύτερα λογία για τον άνθρωπο που πάλεψε και παλεύει ώστε οι διαδικασίες αποζημιώσεων αφενός να επιταχυνθούν αφετέρου να ανταποκρίνονται στο ύψος της πραγματικής ζημίας.
Ελεύθερος επαγγελματίας από μικρό παιδί νοιώθει στο πετσί του τι θα πει να χάνονται οι κόποι μιας ζωής.
Η εκλογή θεωρείται δεδομένη και φυσικά δεδομένη πρέπει να θεωρείται και η υπερπροσπάθεια που κάνει ο Ντίνος ώστε να ξημερώσει μια αισιόδοξη ήμερα ελπίδας για τη Θεσσαλία τα επόμενη πέντε έτη.