Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου, υποψηφίου Δημάρχου Φαρκαδόνας
Ο Βασίλης Παπαστεργίου (ως αδελφός), θέλησε μέσα απ’ τον προσωπικό του λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να γράψει δυο λόγια – διθυραμβικά- για την υπουργοποίηση του αδελφού του.
Μέχρι εδώ κατανοητό. Κατανοητή και ξέχειλη η χαρά του από την υπουργοποίηση του αδελφού του. Κατανοητή και η πληθώρα συναισθημάτων και θαυμασμού απ’ τα οποία διαπνέεται το κείμενο από την ‘‘επιτυχία’’ του αδερφού του. Φτάνει μέχρι του σημείου να μειώνει ολοφάνερα τον εαυτό του, για να επαινέσει μέχρι υπερβολής τον αδελφό του, ο οποίος βέβαια ακολούθησε διαφορετικό δρόμο. Είπαμε, αδελφός γαρ.
Επειδή όμως το ‘‘προσωπικό’’ κείμενο του φίλτατου Βασίλη είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά μάλιστα δύο δημόσια πρόσωπα (ο υπουργός βέβαια πολύ περισσότερο διάσημος από τον μεγαλύτερο αδερφό του, δικηγόρο Αθηνών, Βασίλη Παπαστεργίου) δεν μπορεί να παραμείνει στο απυρόβλητο της κριτικής.
Από πού να αρχίσεις. Ο Βασίλης είναι σχεδόν άγνωστος στα Τρίκαλα. Δηλαδή στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, όντας μάλιστα γιος του επί 16 χρόνια Δημάρχου Τρικκαίων Κώστα Παπαστεργίου. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε η συντριπτική πλειοψηφία των Τρικαλινών αγνοεί την ύπαρξή του! Όταν τους πληροφορείς ότι ο πρώην Δήμαρχος Δημήτρης Παπαστεργίου έχει αδελφό πέφτουν από τα σύννεφα ή νομίζουν ότι τους κοροϊδεύεις! Και μιλάμε όχι μόνο για απλούς ανθρώπους, αλλά και για καθηγητές, δασκάλους, συνδικαλιστές και πολιτευόμενους!! Αυτό μου έτυχε προσωπικά πολλές φορές.
Η έκπληξή τους παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν πληροφορούνται πως αρθρογραφεί σε αθηναϊκές εφημερίδες, είναι έντονα πολιτικοποιημένος, με απόψεις και αριστερό προβληματισμό, ως δικηγόρος υποστηρίζει, σχεδόν αφιλοκερδώς λόγω και του καλού του χαρακτήρα, τους μετανάστες εργάτες, την εργατική τάξη και τους αδύναμους κοινωνικά ανθρώπους εν γένει, υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και αγωνίζεται για μια άλλη κοινωνία κοινωνικής αλληλεγγύης και ισότητας.
Υπήρξε ακτιβιστής και συνδικαλιστής, υποψήφιος Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών το 2014, υποστηριζόμενος από κόμμα εξουσίας, πριν ακόμα πραγματοποιήσει την περίφημη «κωλοτούμπα». Τότε αρχίζουν να καταλαβαίνουν γιατί παραμένει άγνωστος στα Τρίκαλα. Καταλαβαίνουν πως τον έχουν κρυμμένο για ευνόητους πολιτικούς λόγους (!!) κάποιοι οικείοι του για να… προστατευτούν!
Βέβαια ο Βασίλης ερχόταν ίσως τακτικά στα Τρίκαλα και μάλιστα μίλησε ως ομιλητής του πάνελ σε ημερίδες, παρουσιάσεις βιβλίων κ.λπ. για πολλά από τα παραπάνω θέματα και ενδιαφέροντα. ΠΡΩΤΟ, αυτές οι συναθροίσεις γίνονταν σε κλειστές αίθουσες. ΔΕΥΤΕΡΟ, δεν παρευρίσκονταν ποτέ λαϊκοί άνθρωποι (χειρώνακτες, αγρότες κ.λπ.). ΤΡΙΤΟ, παρευρίσκονταν πάντοτε σχεδόν οι γνωστή ‘‘ελιτίστικη’’ (απλώς για να συνεννοηθούμε) μειοψηφική ομάδα Τρικαλινών. ΤΕΤΑΡΤΟ, υπήρχε σχεδόν πάντα μια δημοσιογραφική σιωπή.
Βασίλη, με τα παραπάνω δεδομένα (κι άλλα που δεν τα εξέθεσα ούτε ίσως τα γνωρίζω), όταν λες ότι αν… «η ανθρωπότητα θα ζούσε ακόμα στα σπήλαια…», αυτό, δεν ξέρω αν το καταλαβαίνεις δεν αναφέρεται σε σένα προσωπικά, αλλά αναφέρεται σαφώς στις προοδευτικές και αριστερές ιδεολογίες, απογυμνώνεις τις τεχνολογίες και τις τεχνικές επιστήμες από το κοινωνικό πλαίσιο και εκφράζεις (ένα κρυφό μέχρι τώρα) θαυμασμό στον καπιταλισμό!
Ο ίδιος ο Δημήτρης, στα οκτώ χρόνια ως Δήμαρχος Τρικκαίων, αρκετές φορές δήλωσε ότι «είναι ερωτευμένος με τις νέες τεχνολογίες», αλλά ποτέ αν αγαπάει και ενδιαφέρεται πράγματι για τους ανθρώπους – δημότες του. Ούτε φάνηκε ή έδειξε οποτεδήποτε, ότι έχει κάποια στοιχειώδη σχέση ή εξοικείωση με την Ιστορία, τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και τον Πολιτισμό.
Όσο για το τι άφησε στα Τρίκαλα, άσε Βασίλη, να το κρίνουν οι ίδιοι οι Τρικαλινοί, πιο αντικειμενικά. Το ίδιο ισχύει και για τα όποια έργα, υπόνοιες, καταχρήσεις, ιδιοτέλειες. Κανείς δεν μπορεί -πόσο μάλλον αν είναι αδελφός!- να δίνει σε κανέναν εκ των προτέρων συγχωροχάρτι. Ίδωμεν (Βέβαια δεν υπαινίσσομαι απολύτως τίποτα).
Βασίλη, δέχομαι ότι είναι αλήθεια αυτά που λες για τον αδελφό Δήμαρχο, όσον αφορά τους πρόσφυγες το 2015, 2016 κι έπειτα. Όμως κάνεις σοβαρές παραλείψεις (σου διέφυγαν;). Τα Τρίκαλα δεν είναι ούτε Σπάρτη, ούτε παραμεθόρια πόλη στα βόρεια σύνορά μας. Ξέχασες να αναφέρεις τον βαθύ δημοκρατισμό, αλληλεγγύη, αντιφασισμό των Τρικαλινών (σε σχέση με τις περισσότερες πόλεις της χώρας μας και τις πλούσιες αγωνιστικές και κοινωνικές, πολιτικές παραδόσεις με κύρια ιστορική πηγή τους το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, όταν τα Τρίκαλα έπαιξαν ρόλο πανελλήνιας εμβέλειας σ’ αυτά τα θέματα).
Βασίλη, όταν ήρθε ο Μιχαλολιάκος να μιλήσει στα Τρίκαλα, αναγκάστηκε να κλειστεί με την ομάδα του σε ξενοδοχείο, φρουρούμενος απ’ τα ΜΑΤ, ενώ το ξενοδοχείο ήταν περικυκλωμένο από χιλιάδες Τρικαλινούς αντιφασίστες.
Άλλωστε, Βασίλη, η Δεξιά, διαθέτει και Μπέο (Βόλος) και Παπαστεργίου (Τρίκαλα). Δηλαδή έχει δυο κεφάλια. Τόσο διαφορετικοί, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ίδιοι στην ουσία των πολιτικών τους. Μάλιστα, το ίδιο αξιαγάπητοι απ’ τον λαό αμφότεροι. 56% Ο Μπέος στον Βόλο, 56% ο Παπαστεργίου στα Τρίκαλα.
Και κάτι ακόμη, γιατί δεν πρέπει να έχουμε κοντή μνήμη. Όταν στο δημοψήφισμα του 2015 εσύ, εγώ και πολλοί άλλοι αθροιζόμασταν στη νικητήρια πλειοψηφία του ΟΧΙ (62%), ο αδελφός σου Δημήτρης, ο κατά τ’ άλλα απολιτίκ Δήμαρχος, ήταν ο μοναδικός εν Ελλάδι εν ενεργεία Δήμαρχος που μίλησε ως κεντρικός ομιλητής σε συγκέντρωση του ΝΑΙ (38%) στα Τρίκαλα.
Βασίλη, μ’ αρέσει να ευθύνεται ο αδελφικός υποκειμενισμός (όπως ομολογείς ο ίδιος) που γράφεις αυτά. Οπότε, «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» κ.λπ. τ’ αφήνω στην άκρη.
Τέλος, αναγνωρίζω ότι άλλες εποχές κάποιος που ασπάζονταν «τα κενά δαιμόνια» πολύ ευκολότερα γίνονταν «προδότης της (αστικής) τάξης» του.
*σαγήνη: αρχ. σ. = μεγάλο δίχτυ, μτφ = θέλγητρο, γοητεία, αλλά και δέλεαρ (ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ Τεγόπουλου – Φυτράκη)
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Είναι πολύ πιθανόν το παρόν να μη δημοσιευθεί πουθενά, ειδικά στα Τρίκαλα. Μακάρι να διαψευσθώ.
