Η νυχτερινή διασκέδαση στα Τρίκαλα με τα μπουζούκια, ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, με κύρια τότε υπαίθρια κέντρα την «Καλλιθέα» με διεύθυνση Ευριπίδη Βούλγαρη, που ήταν κοντά στη σημερινή ταβέρνα «Το χάνι», που έφερνε τοπικά συγκροτήματα αλλά και από την Αθήνα. Το άλλο ήταν οι «Αμπελόκηποι» που βρισκόταν μεταξύ Πύργου και Πυργετού, υπό την διεύθυνση των αφών Λιαγκούμη. Τα υπαίθρια κέντρα τότε ήταν περιφραγμένα με σανίδια, για την αποφυγή των αδιάκριτων βλεμμάτων.
Τα στεγασμένα μαγαζιά ήταν η «Μαντουμπάλα», που έκανε εγκαίνια στα τέλη του 1959 και άρχισε την λειτουργία τους στις αρχές του ΄60, βρισκόταν στην οδό Βασ. Κων/νου (εκεί που ήταν ο φούρνος Δερμίση), με διεύθυνση Νταούλα-Αφών Πίσσα. Μπουζούκι έπαιζε ο Λογοθέτης και βιολί-ακορντεόν οι αφοί Μπιτέλη. Λειτούργησε μέχρι το 1965.
Η «Αλεπού» άνοιξε το 1960 υπό την διεύθυνση του Δημητρίου Κατσιάκου και το πρώτο συγκρότημα που φιλοξένησε ήταν των Νίκου Καρανικόλα-Βούλας Γκίκα. Τα εγκαίνια έγιναν στο τέλος του 1961. Το 1965 έγινε ανακαίνιση του μαγαζιού, για να μεγαλώσει ο χώρος. Το 1979 η «Αλεπού» καταστράφηκε από πυρκαγιά και λίγο αργότερα κατάφερε ο ιδιοκτήτης της να την ξαναστήσει. Από εκεί πέρασαν όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής (Πόλυ Πάνου, Ρένα Ντάλμα, Μανώλης Αγγελόπουλος, Πάνος Γαβαλάς-Ρία Κούρτη κ.α.). Αργότερα την δεκαετία του ΄70 τραγούδησαν εκεί η Σωτηρία Μπέλλου, η Μπέμπα Μπλανς, ο Στράτος Διονυσίου, ο Δημήτρης Μητροπάνος κ.α. Η «Αλεπού» ήταν ένα νυχτερινό κέντρο ξακουστό σε όλη την Ελλάδα και όλοι οι καλλιτέχνες ήθελαν να εμφανιστούν εκεί, γιατί το θεωρούσαν κάτι ως καλλιτεχνική καταξίωση. Η δημοσιογράφος Μαλβίνα Κάραλη σε τηλεοπτική της εκπομπή που ασχολήθηκε με τη νυχτερινή διασκέδαση, είχε αναφερθεί εκτενώς στην «Αλεπού», χαρακτηρίζοντας την ως ένα από τα καλύτερα επαρχιακά κέντρα διασκέδασης στην Ελλάδα.
Τα «Αστέρια» ήταν ένα ακόμα από τα γνωστά κέντρα της εποχής, που ξεκίνησαν την λειτουργία τους το 1961, υπό την διεύθυνση του Κων/νου Μητρούσια και βρισκόταν κοντά στο δέλτα Λαρίσης, στη συνοικία Καραμαλή. Εδώ μπουζούκι έπαιζε ένας μουσικός ονόματι Καλαμπόκας, ο οποίος έκανε και ντουέτο με την σύζυγο του Εύη. Τραγουδιστής επίσης εδώ ήταν ο Νικολάκης Δεμίρης από τον Βόλο. Το μαγαζί λειτούργησε μέχρι το 1966 υπό νέα διεύθυνση των αφών Σαμαρά.
Υπήρχε επίσης το «Γλυκοχάραμα» επί της οδού Καλαμπάκας από το 1971 ως το 1977, υπό την διεύθυνση Σαράντη από Λάρισα και Ψωμά. Την ίδια πάνω κάτω περίοδο υπήρχαν και τα «Δειλινά» στην οδό Καλαμπάκας, λίγο πιο κάτω από την Πράσινη Γωνιά με διεύθυνση Μαχαιρά. Αργότερα μεταφέρθηκαν στο 3ο χλμ. της οδού Λαρίσης υπό τη νέα διεύθυνση Μιχαήλ. Τέλος αξιοσημείωτη παρουσία στη νυχτερινή ζωή της πόλης είχε και το «Ρίο», στην οδό Καλαμπάκας υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Καρανάνα από το Ριζαριό. Λίγο αργότερα μερανομάστηκε σε «Can–Can», περνώντας στα χέρια του επιχειρηματία Καντσίδη.
Μετά ακολούθησαν και οι επόμενες δεκαετίες με νέα κέντρα διασκέδασης και νέους επιχειρηματίες, κρατώντας πάντα ψηλά σε πανελλήνιο επίπεδο τα Τρίκαλα στη νυχτερινή διασκέδαση με μπουζούκια.
*Όλες οι πληροφορίες και το φωτογραφικό υλικό προέρχονται από το αρχείο του Μπάμπη Δεληλίγκα
