Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν
τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ
«Μεγάλη ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον»
(Ἡσαΐου τοῦ Προφήτου)
Ἡ Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ἐνανθρώπησή Του, συνιστᾶ καθοριστικῆς σημασίας γεγονὸς πνευματικό γιὰ ὅλους τοὺς χριστιανούς. Ἔγινε ἡ ἐπανεκκίνηση τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὅπως ὁ πλάστης καὶ κτίστης τῶν ἀπάντων δημιουργικὸς Λόγος τοῦ Θεοῦ, «εἶπε καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν», ὁ Ἴδιος ἀναδημιουργεῖ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀνθρωπότητα προσλαμβάνοντάς τα στὸ δικό του πρόσωπο, στὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ Λόγου.
«Μεγάλη ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ»
Γίνεται ὁ Ἴδιος ἀπαρχὴ μιὰς ἀνακαινισμένης ἀνθρωπότητος, ὅπου κατεύθυνσή της πλέον εἶναι ὁ οὐρανός, ὅπου βρίσκεται τὸ οὐράνιο κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ. Προσβλέπει ὁ Θεὸς σὲ μιὰ συγκατοίκηση Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου μὲ προϋποθέσεις πνευματικές ποὺ ὁ Ἴδιος τὶς καθορίζει, ἀφοῦ ὁ Ἴδιος γίνεται ἄνθρωπος. Ὁρίζει τὸ ἀκριβὲς μέτρο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, μέσα ἀπὸ τὴν δική Του ζωή, ὅπως μᾶς τὴν καταγράφουν καὶ τὴν διαβάζουμε καθημερινά στὰ εὐαγγελικά μας ἀναγνώσματα, στὴ θεία λατρεία. Αὐτὰ τὰ ὅρια δὲν ἔχουν ὅρια, διότι κατευθύνονται ἀπὸ τὴν καταλλαγὴ καὶ εἰρήνη ποὺ ἐγκαθιστᾶ στὸν κόσμο ὁ ἄρχων τῆς εἰρήνης, ὁ Χριστός, «καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον». Αὐτὴ ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ φανερώνεται ἔμπρακτα μέσα ἀπὸ τὴν θυσιαστική Του ἀγάπη. Εἰρηνικὸς καὶ ἀτάραχος πορεύεται σ’ αὐτὴ τὴν ζωὴ μέχρι θανάτου. Ἀποπνέει τὴν εἰρήνη ὡς αὐθεντικὸ καρπὸ τῆς ἀγάπης Του για τὸν κόσμο.
Ἄν καὶ ἔχουν περάσει εἴκοσι αἰῶνες ἀπὸ τότε ποὺ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἔγινε γνωστὴ στὸν κόσμο, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ ταπεινὸ σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἡ εἰρήνη παραμένει ἀκόμη ζητούμενο μέχρι τὶς μέρες μας. Δὲν καταφέραμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι νὰ κατανοήσουμε καὶ νὰ ἐνστερνιστοῦμε τὸ μήνυμα τῆς εἰρήνης ἐπὶ γῆς, ὅπως τὸ ἀνήγγειλαν οἱ ὑμνωδοὶ ἄγγελλοι τὸ βράδυ τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος, «καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Γι’ αὐτὸ πόλεμοι φρικιαστικοὶ βρίσκονται σὲ ἐξέλιξη, ἀλλὰ κυρίως πόλεμοι μέσα στὴν ψυχὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν εἰρήνευση τῆς ἀνθρώπινης καρδιᾶς, κι αὐτὴ γίνεται πραγματικότητα μόνο, ὅταν ο ἄνθρωπος μιμηθεῖ τὴ ζωὴ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Προϋπόθεση τῆς εἰρήνης εἶναι ἡ ἀγάπη, ὄχι ἡ τυχοῦσα, ἀλλὰ ἡ ἔνσαρκη ἀγάπη ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Ἄν δὲν εἰσέλθει ὁ Χριστὸς στὴν ἀνθρώπινη καρδιὰ δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος ἐπ’ οὐδενὶ νὰ εἰρηνεύσει οὔτε ὁ ἴδιος καὶ βεβαίως δὲν μπορεῖ νὰ ἐκφράσει αὐτὴ τὴν εἰρήνη στὸ περιβάλλον του, εἴτε εἶναι οἱ συνάνθρωποι μὲ τοὺς ὁποίους καθημερινὰ συναναστρέφεται, εἴτε εἶναι τὸ φυσικὸ περιβάλλον μέσα στὸ ὁποῖο ζεῖ καὶ κινεῖται. Ἡ ἀπουσία τοῦ Χριστοῦ προκαλεῖ τὰ καθημερινὰ φαινόμενα τῆς ἐχθρότητας καὶ τοῦ μίσους, ὅπως καὶ τῆς κακοποίησης τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος.
«Μεγάλη ἡ ἀρχὴ αὐτοῦ καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον»
Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος βάζοντας μιὰ μεγάλη ἀρχή, ἐπανακκινῶντας τὴν ἀνθρώπινη ζωή μὲ μιὰ νέα πολὺ βασικὴ προϋπόθεση, τὴν ἀγάπη. Μόνο αὐτὴ μπορεῖ νὰ εἰρηνεύσει τὸν ἄνθρωπο καὶ μέσω αὐτῆς τὸν κόσμο ὁλάκερο. Ὁ Θεός, «Ἄρχων εἰρήνης», μᾶς ὑπέδειξε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ Υἱοῦ Του, Ἰησοῦ Χριστοῦ, δηλαδή, μὲ τὴν ἀνθρώπινη ζωή ποὺ τὴν ἔκανε δική Του, ἀπὸ τὴν Γέννησή Του μέχρι τὸν θάνατο, τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν ἀνάληψή Του, τὸν δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια στὴν πραγματικὴ εἰρήνη. Αὐτὴ τὴν ἀγάπη καὶ αὐτὴ τὴν εἰρήνη, ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ στὴν ἀνθρωπότητα, εὔχομαι ὁλοκαρδίως νὰ ἐλκύσουμε μὲ τὴν ταπεινή ζωή μας. Ἡ σημερινὴ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἄς εἶναι ἡ ἀρχὴ γιὰ μιὰ νέα προσωπικὴ ἐπανεκκίνηση τῆς ζωῆς μας, στοιχούμενη στὴν ἀγάπη καὶ τὴν εἰρήνη τοῦ τεχθέντος Θείου Βρέφους.
Εὐχέτης πρὸς τὸν Γεννηθέντα Κύριον
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ