Άρθρο του Γεώργιου Τσιάκαλου
Το καλοκαίρι του 2021 και εν μέσω θέρους το υπουργείο εργασίας έφερε προς ψήφιση έναν από τους πιο αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν ποτέ στη χώρα. Είναι ο νόμος 4808/21, ο γνωστός νόμος Χατζηδάκη. Είναι ο νόμος που ουσιαστικά καταργεί το οκτάωρο εργασίας, ένα κεκτημένο από την εποχή που οι εργαζόμενοι πάλεψαν για να ανατρέψουν το απαράδεκτο εργασιακό καθεστώς αλλά και τις συνθήκες γαλέρας με τις οποίες απασχολούνταν την περίοδο εκείνη κι οργανώθηκαν σε μια μορφή πάλης ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αποτέλεσμα αυτού του αγώνα των εργαζομένων που ξεκίνησε από τον Καναδά το 1872 και κορυφώθηκε στο Σικάγο της Αμερικής το 1886 και σε άλλες πόλεις του υπόλοιπου κόσμου, ήταν η μείωση των ωρών εργασίας, η εφαρμογή του οκταώρου αλλά και η κατάκτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως πολλά απ’ αυτά προβλέπονται από την εργατική νομοθεσία σήμερα.
Ο συγκεκριμένος νόμος δεν προβλέπει απλά την κατάργηση του οκτάωρου αλλά επιτρέπει την υπερωριακή απασχόληση χωρίς πρόσθετες αμοιβές για τους εργαζόμενους και την εφαρμογή ελαστικών μορφών εργασίας. Παράλληλα περιορίζει αισθητά τις συνδικαλιστικές ελευθερίες ιδιωτικών και δημοσίων σωματείων. Δηλαδή μέσα από τη λειτουργία νέων δομών όπως ο ΟΜΕΔ (διαιτησία) προσπαθεί να περιορίσει το δικαίωμα της απεργίας των εργαζομένων, των στάσεων εργασίας κ.ό.κ.
Το δικαίωμα όμως των πολιτών που απασχολούνται στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα να οργανώνονται συνδικαλιστικά και πού είναι κατοχυρωμένο συνταγματικά, αποτελεί ύψιστη έκφραση συνδικαλιστικής δράσης κι ενίσχυσης των κλαδικών και των κοινωνικών συμφερόντων. Κατ’ επέκταση ο συνδικαλισμός είναι ένας από τους τρεις πυλώνες της δημοκρατίας μαζί με τον κοινοβουλευτισμό και τον θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο συγκεκριμένος νόμος απορρίφθηκε από το σύνολο των σωματείων των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Για την κατάργηση του νόμου 4808/21 αλλά και την εφαρμογή μιας δικαιότερης νομοθεσίας κάνει λόγο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Αλέξης Τσίπρας δεσμεύτηκε για την κατάργηση αυτού του αντεργατικού νόμου που έχει απορριφθεί από την ημέρα της ψήφισης του από το σύνολο των εργαζομένων. Ο άλλος δρόμος θα προστατεύει τα κεκτημένα των εργαζομένων με στόχο τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής που είναι απαραίτητη για τα θεμέλια μιας δίκαιης κοινωνίας.
