Όχι στα φωτοβολταικά των επιχειρηματιών στο «Γκεντίκι» του Δήμου Τεμπών και σε άλλες περιοχές της Θεσσαλίας, όπως και τα αιολικά, που μετατρέπουν την ενέργεια σε ακριβό εμπόρευμα και καταστρέφουν το περιβάλλον
Το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση, η ΡΑΕ, ο ΑΔΜΗΕ και ο ΔΕΔΗΕ, επιταχύνουν την έγκριση εκατοντάδων αιτημάτων ιδιωτικών εταιρειών για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και αιολικών μονάδων, σε διάφορες ορεινές και πεδινές περιοχές της Θεσσαλίας, με την θετικές εγκρίσεις των ΜΠΕ από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και Δημοτικές Αρχές.
Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, πριν λίγες ημέρες ξεκίνησαν εργασίες εγκατάστασης μιας ιδιωτικής μονάδας φωτοβολταϊκών και στο λόφο «Γκεντίκι» του Δήμου Τεμπών (δρόμος Λάρισας-Συκουρίου), σε δασική έκταση, την οποία όμως διεκδικεί και ο Δήμος Τεμπών, αφού σ’ αυτόν ανήκε, πριν χαρακτηρισθεί ως δασική.
Είναι γνωστό, ότι η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας και η δημοτική αρχή Τεμπών, εδώ και χρόνια γνωμοδοτούν θετικά και στηρίζουν την υλοποίηση των επιχειρηματικών επενδύσεων και στον τομέα των ΑΠΕ. Ωστόσο όμως δεν ακούσθηκε καμία φωνή αντίδρασης, ούτε από την Δημοτική Αρχή Τεμπών, ούτε από την Περιφερειακή Αρχή Θεσσαλίας, για το ότι αυτή η επένδυση γίνεται σε μια χαρακτηρισμένη ως δασική έκταση, που διεκδικεί και ο δήμος.
Συνειδητά σιωπούν και βάζουν πλάτη στην υλοποίηση και αυτής της ιδιωτικής επένδυσης φωτοβολταϊκών, όπως και γενικότερα της αντιλαϊκής πολιτικής της Ε.Ε και των αστικών κυβερνήσεων (Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) της απελευθέρωσης της ενέργειας μέσω της στρατηγικής για την “πράσινη ανάπτυξη”, δηλαδή την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω ΑΠΕ, στοχεύοντας με αυτόν τον τρόπο να βρουν επενδυτική διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων, τα οποία συμπληρώνονται και με κρατικό χρήμα μέσω επιδοτήσεων ή του «πράσινου ταμείου».
Η λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη” προωθείται με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος και την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής. Κι όμως εδώ έχουμε εγκατάσταση σε χαρακτηρισμένη ως δασική έκταση (Γκεντίκι), που θα προκαλέσει μεγάλη ζημιά στο περιβάλλον, για τα κέρδη μιας εταιρείας.
Βεβαίως δεν είναι η εξαίρεση, αφού και σε πολλές άλλες περιοχές της Θεσσαλίας, ς έχουμε αδειοδότηση και εγκατάσταση φωτοβολταϊκών ή αιολικών μονάδων σε δασικές εκτάσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλους, αλλά και σε γη υψηλής παραγωγικότητας, που δείχνουν την υποκρισία όσων επικαλούνται την προστασία του περιβάλλοντος. Οι πραγματικοί στόχοι της συγκεκριμένης πολιτικής είναι:
α) Η επιτάχυνση της “απελευθέρωσης” του ενεργειακού τομέα απ’ την κρατική ευθύνη και η ιδιωτικοποίηση της παραγωγής και διανομής της ενέργειας, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των ενεργειακών επιχειρηματικών ομίλων.
β) Ο περιορισμός της εξάρτησης της καπιταλιστικής οικονομίας της Ε.Ε απ’ τα εισαγόμενα καύσιμα, ώστε να μειωθεί η υπεροχή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο σκέλος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έναντι της Ε.Ε.
γ) Η προώθηση της σχετικής ευρωενωσιακής τεχνολογίας και τα αντίστοιχα “πράσινα” εμπορεύματα (όπως οι ανεμογεννήτριες) στη διεθνή αγορά.
Στην Θεσσαλία αυτή η πολιτική εκφράζεται σήμερα:
Α) Με την προώθηση 650 ιδιωτικών ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές των Αγράφων, στη Νιάλα, την Κοιμωμένη των Αγράφων και το Βουτσικάκι, πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα, που θα καλύπτουν το 80% περίπου της έκτασης των βουνοκορφών των Καρδιτσιώτικων και Ευρυτανικών Αγράφων, σε προστατευόμενες περιοχή Natura και μάλιστα στο μεγαλύτερο υψόμετρο που έχουν ποτέ εγκατασταθεί Α/Γ, (1.600 έως 2.000 μ.)
Με την προώθηση εγκατάστασης 300 περίπου ανεμογεννητριών στην περιοχή του Ασπροποτάμου και της ορεινής περιοχής της Καλαμπάκας του Νομού Τρικάλων.
Με τον σχεδιασμό εγκατάστασης δεκάδων ανεμογεννητριών στον Κίσσαβο και αντίστοιχα στο Νότιο Πήλιο.
Β) Με την εγκατάσταση πολλών εκατοντάδων μεγάλων και μικρών φωτοβολταϊκών πάρκων, αλλά και μονάδων βιοενέργειας σε όλους τους Θεσσαλικούς νομούς.
Η εγκατάσταση αυτών των ανεμογεννητριών και στα Άγραφα, στον Κόζιακα, στον Κίσσαβο και στο Νότιο Πήλιο, προϋποθέτουν τη διάνοιξη πολλών χιλιόμετρων νέων δρόμων σε κορυφογραμμές και πλαγιές, σε προστατευόμενα λόγω της ευαισθησίας τους οικοσυστήματα, εναέριες γραμμές πυλώνων υψηλής τάσης μέσα σε απόκρημνες και δασωμένες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που θα επιφέρουν τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον. Ανάλογες παρεμβάσεις γίνονται και για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές της Θεσσαλίας, όπως και στην περίπτωση στο «Γκεντίκι». Βρίσκεται επομένως σε εξέλιξη η διαφαινόμενη μετατροπή των Αγράφων από παρθένα φύση, σε βιομηχανική ζώνη, το ίδιο και τμημάτων του Κόζιακα, του Κισσάβου, του Ν. Πηλίου και άλλων βουνών.
Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των ΑΠΕ, που έχουν εγκριθεί μέχρι σήμερα, κρύβουν σκοπίμως το μέγεθος των επεμβάσεων, επιχειρώντας να παρουσιάσουν την ανεπανόρθωτη αλλοίωση του φυσικού οικοσυστήματος και του ίδιου του ανάγλυφου των βουνών μας ως «περιβαλλοντικά φιλική» διαδικασία.
Η Λαϊκή Συσπείρωση Περιφέρειας Θεσσαλίας, θεωρεί ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας θα έχουν πολλαπλές αρνητικές συνέπειες στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Συγκεκριμένα:
α) Δεν θα συμβάλουν στην παροχή φθηνής ενέργειας -ηλεκτρικού ρεύματος- για τους κατοίκους. Το αντίθετο, μέσω της επέκτασης της ιδιωτικοποίησης, η τιμή του ρεύματος που πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά αυξάνεται και μέσω του τέλους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
β) Δεν προστατεύουν το περιβάλλον, όπως ισχυρίζονται. Αντίθετα, επειδή ακριβώς γίνονται με σκοπό το κέρδος, επιφέρουν μεγάλες καταστροφές στους παραπάνω ορεινούς όγκους, στα δάση και γενικότερα στο περιβάλλον.
γ) Καταπατήσεις περιουσιών κατοίκων σε, περιπτώσεις όπου περνούν δρόμοι ή κατασκευάζονται πυλώνες μέσα από ιδιοκτησίες.
δ) Τέλος, μέσω ενός περίπλοκου συστήματος θυγατρικών εταιριών, εργολαβιών και υπεργολαβιών, γίνεται προσπάθεια να χτυπηθεί κάθε εργασιακό δικαίωμα, να πέσουν οι μισθοί των εργαζομένων στα έργα αυτά.
Σήμερα η χώρα μας έχει τις υλικές προϋποθέσεις για να καλύψει τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της βιομηχανίας σε ενέργεια. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, όπως ο λιγνίτης, το υδάτινο δυναμικό, τη γεωθερμία, τον αέρα, τον ήλιο.
Αν όλα αυτά τα μέσα κοινωνικοποιηθούν, στα πλαίσια του εθνικού κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της παραγωγής, με εργατική εξουσία, μπορούν σήμερα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο.
Αυτό που εμποδίζει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που δημιουργεί κίνδυνους για τη δημόσια Υγεία και το Περιβάλλον, είναι η εκμετάλλευση αυτών των δυνατοτήτων από τους επιχειρηματικούς ομίλους με σκοπό το κέρδος.
Προφανώς η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων που προωθείται στην περιοχή των Αγράφων και στα άλλα βουνά της Θεσσαλίας (Κόζιακας, Κίσσαβος, Πήλιο), δεν γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού, αλλά του κεφαλαίου, που σκοπό έχουν αποκλειστικά το κέρδος, θυσιάζοντας γι’ αυτό και το περιβάλλον.
Γι’ αυτό η Λαική Συσπείρωση Θεσσαλίας, είναι αντίθετη σ’ αυτές τις επενδύσεις και στηρίζει τις λαικές κινητοποιήσεις ενάντια στους σχεδιασμούς επιχειρηματικών ομίλων, κυβέρνησης, περιφέρειας και δήμων.