Άρθρο του Γιώργου Καΐκη
Το νέο αθλητικό νομοσχέδιο, που έδωσε προς διαβούλευση η κυβέρνηση της ΝΔ πριν λίγες μέρες, έρχεται να συμπληρώσει τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων και να δώσει συντριπτικό χτύπημα στην αξία των πανεπιστημιακών πτυχίων και στα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ κατάργησε πρόσφατα τον θεσμό των Προγραμμάτων “Άθλησης για Όλους” που λειτουργούσαν στους Δήμους με πολλαπλές συνέπειες όπως:
Στέρησε το δικαίωμα στη δωρεάν άθληση σε χιλιάδες παιδιά, νέους, κοινωνικά και οικονομικά ευάλωτες ομάδες,
Έστειλε στο δρόμο εργαζόμενους πτυχιούχους φυσικής αγωγής, που απασχολούνταν σε αυτά τα προγράμματα επί πολλές δεκαετίες.
Τώρα έρχεται να δώσει με νόμο το δικαίωμα σε ιδιωτικούς φορείς και επιχειρήσεις να διοργανώνουν προγράμματα αθλητισμού αναψυχής και άθλησης “για όλους”, προφανώς για όσους το αντέχει η τσέπη τους.
Το νομοσχέδιο, εξελίσσοντας τον ορισμό της επαγγελματικής ιδιότητας του “εκπαιδευτή”, που προβλεπόταν και στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ το 2018, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι για το κράτος το πτυχίο Πανεπιστήμιου αντιμετωπίζεται ως κουρελόχαρτο.
Με το άρθρα 20 και 21 για τους “Εκπαιδευτές” θεσπίζεται ένας επαγγελματίας «πασπαρτού», για όλους του αθλούμενους και για όλα τα αθλήματα, αρκεί να έχει λάβει πιστοποίηση ιδιωτικών σχολών, η λειτουργία των οποίων στον χώρο της άσκησης και του αθλητισμού αφήνεται ανεξέλεγκτη, ανεξαρτήτως επιστημονικής και παιδαγωγικής επάρκειας.
Στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι για να γίνει κάποιος “εκπαιδευτής” χρειάζεται “πτυχίο ή δίπλωμα ή βεβαίωση ή αποδεικτικό σπουδών αναγνωρισμένης σχολής της ημεδαπής ή σχολής” (συνειδητά αποφεύγεται η ρητή αναφορά σε πτυχίο ΑΕΙ) και ταυτόχρονα ο τίτλος σπουδών να συνοδεύεται από πιστοποίηση προσόντων επαγγελματικής επάρκειας.
Με λίγα λόγια το πτυχίο ΑΕΙ δεν έχει καμία αξία, αν δε συνοδεύεται και από την πιστοποίηση του εκάστοτε αθλητικού φορέα, για την οποία οι πτυχιούχοι των Σχολών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΣΕΦΑΑ) θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση υπονομεύει τόσο τη δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση όσο και τη δημόσια υγεία.
Παραβλέπει ότι η άσκηση διαταράσσει έντονα τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού και αν δεν γίνει στοχευμένα και με βάση τις καθιερωμένες επιστημονικές αρχές, αντί να βελτιώσει την υγεία ή την απόδοση, μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία
Είναι ξεκάθαρο ότι οι μόνοι κερδισμένοι από όλα αυτά είναι οι ιδιωτικές σχολές, τα Ιδιωτικά ΙΕΚ, οι διάφοροι ιδιωτικοί φορείς, που με το “αζημίωτο” θα παρέχουν πιστοποιήσεις αθλητικών σπουδών, αλλά και οι επιχειρήσεις που προσδοκούν σε ένα πάμφθηνο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό.
Ο κόσμος του αθλητισμού πρέπει να αντιδράσει και να απαιτήσει εδώ και τώρα την απόσυρση του νομοσχεδίου:
Να στηριχτούν από την κυβέρνηση και όχι να καταργηθούν τα δημόσια προγράμματα άθλησης.
Να στηριχτούν οι πανεπιστημιακές Σχολές Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού με σύγχρονες υποδομές και διδακτικό προσωπικό.
Να αποτελεί το πανεπιστημιακό πτυχίο τη μοναδική προϋπόθεση για την πλήρη πρόσβαση στο επάγγελμα, χωρίς άλλες πιστοποιήσεις και εμπόδια.
*Ο Γιώργος Καΐκης είναι μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ ,
Δημοτικός Σύμβουλος Τρικκαίων ,καθηγητής Φυσικής Αγωγής ,Βαλκανιονίκης Στίβου.
