Για μία ακόμη φορά ο πρωθυπουργός της δικαιολογίας, εμφανίστηκε με διάγγελμα για να αποποιηθεί κάθε ευθύνη για την κοινωνική κρίση. Αποδίδοντας το πρόβλημα της εκρηκτικής ακρίβειας αποκλειστικά σε εξωγενείς παράγοντες και στον πόλεμο στην Ουκρανία, επιχείρησε να πείσει τους πολίτες ότι το κύμα ακρίβειας που τους σαρώνει ήδη από το καλοκαίρι, εμφανίστηκε μόλις τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Να τους πείσει δηλαδή ότι δεν περνάνε τον χειμώνα σε παγωμένα διαμερίσματα, ότι δεν αδυνατούν εδώ και μήνες να καλύψουν λογαριασμούς και στοιχειώδεις ανάγκες. Όλα αυτά για τον κ. Μητσοτάκη οι πολίτες δεν τα ζουν εδώ και καιρό, αλλά τα φαντάζονται.
Για μία ακόμη φορά κάλυψε απόλυτα τα καρτέλ και τα υπερκέρδη των εταιρειών παραγωγών ενέργειας, δεν είπε κουβέντα για επιβολή πλαφόν ούτε στα κέρδη τους ούτε στα τιμολόγια ρεύματος και φυσικού αερίου που πληρώνουν οι πολίτες.
Πιστός στο μοτίβο αυτοθαυμασμού, αυτοεπαινέθηκε για την επιστολή του στην ΕΕ όταν στο εσωτερικό της χώρας που κυβερνά δεν έχει λάβει τα στοιχειώδη μέτρα.
Ακόμα και τώρα, τα όσα εξήγγειλε δεν είναι παρά μια επανάληψη της επιδότησης της αισχροκέρδειας για τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια, μια ανεπαρκής επιδότηση για κάλυψη μικρού μέρους των αυξήσεων στη βενζίνη για ένα τρίμηνο και ένα επίδομα που δεν μπορεί να καλύψει ούτε στο ελάχιστο την απώλεια αγοραστικής δύναμης των πολιτών. Και όλα αυτά την ώρα που ο ίδιος, ειδικά για τους χαμηλοσυνταξιούχους, περιέκοψε τη μόνιμη επιπλέον σύνταξη που είχε θεσπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, με συνολικό κονδύλι 900 εκατ.
Τόλμησε, μάλιστα, να μιλήσει για τους μισθούς, με υποκριτική ευαισθησία, όταν με δίκη του επιλογή ο κατώτατος μισθός μένει καθηλωμένος για τρία χρόνια, διαλύοντας συγχρόνως και τα πλέον στοιχειώδη δικαιώματα στην αγορά εργασίας.
Ο κ. Μητσοτάκης έκανε το διάγγελμα για να δικαιολογήσει τη μη λήψη ουσιαστικών μέτρων. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να το παραδεχτεί κιόλας, μιλώντας ο ίδιος για μέτρα – ψίχουλα, παριστάνοντας ότι δήθεν ακούει εκ των προτέρων την αντίδραση της αντιπολίτευσης.
Επικαλέστηκε βέβαια ως μια ακόμη δικαιολογία την ανάγκη για συνετή δημοσιονομική πολιτική, την οποία βέβαια ξεχνάει όταν είναι να μοιράσει δισ. σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, σε μειώσεις φόρων για λίγους και ισχυρούς, αλλά τη θυμάται όταν είναι να πάρει μέτρα για την κοινωνία.
Η κοινωνία δεν ανέχεται άλλο τον εμπαιγμό.
Τα μέτρα που έπρεπε να έχουν ληφθεί εδώ και μήνες είναι:
– Μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα
– Πλαφόν στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου
– Χτύπημα της αισχροκέρδειας
– Μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης
– Αύξηση του κατώτατου Μισθού στα 800 ευρώ
ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
