Η Δέσποινα Σπήλιου ρίχνεται στη μάχη, γιατί πιστεύει ακράδαντα στην αλλαγή που χρειάζεται ο δήμος.
Μια αλλαγή σε όλα τα επίπεδα, για μια πορεία αντιστοιχισμένη στις απατήσεις των νέων μα και απαιτητικών καιρών.
Πλήρως συνειδητοποιημένη, αντίκρυσε τους συγχωριανούς της να χάνουν τους κόπους μιας ζωής μέσα σε λίγες ώρες. Να μένουν αβοήθητοι στο έλεος της καταστροφής και να παλεύουν με τη συνδρομή εθελοντών να απεγκλωβιστούν απο τα σπίτια τους που το νερό έφτασε να τους πνίγει κυριολεκτικά.
Όπως δηλώνει η ίδια ο πόνος και η απόγνωση πρέπει να διαδεχτούνε από την ελπίδα που θα φέρει μια αλλαγή στη διοίκηση του δήμου. Και φυσικά η αλλαγή της διοίκησης θα προμηνύει και όλα όσα πρέπει να γίνουν για την ανάκαμψη αφενός στις πληγείσες περιοχές μα και την ανάπτυξη και πρόοδο που στερείται σήμερα ο δήμος Φαρκαδόνας.