Με τον καλύτερο τρόπο έκλεισε τις δραστηριότητές της για τη σχολική χρονιά που πέρασε η χορωδία του Ι. Ν. Αγίου Αθανασίου Μπάρας. Βρέθηκε φιλοξενούμενη από το Πατριαρχείο της Σερβίας σε ένα πενθήμερο οδοιπορικό που έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά να δουν, να γνωρίσουν, να χαρούν και να διασκεδάσουν στην όμορφη και ομόδοξη αυτή χώρα.
Η περιήγηση ξεκίνησε από το Νις (τη γενέτειρα πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου) όπου ελάμβανε χώρα το φεστιβάλ ηχοχρωμάτων μέσα στο μεσαιωνικό κάστρο της Πόλης με συμμετοχές από πολλές χώρες. Η ζεστή φιλοξενία έγινε στην Εστία της Εκκλησιαστικής Σχολής Αγίων Κύριλλου και Μεθοδίου όπου μάλιστα ο Πρύτανης της σχολής πρότεινε την από κοινού διοργάνωση μουσικού συνεδρίου.
Το επόμενο διήμερο ήταν αφιερωμένο στη γνωριμία μας με την πρωτεύουσα της Σερβίας, το Βελιγράδι. Η ξενάγηση άρχισε από τον υπέροχο ναό του Αγίου Σάββα. Έναν σύγχρονο τεράστιο ναό, ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων, αντίγραφο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως με υπέροχα ψηφιδωτά. Δεν μπορούσαμε παρά να ψάλλουμε το τη Υπερμάχω και άλλους ύμνους απολαμβάνοντας τον χώρο και την ακουστική του.
Μετά το κέρασμα η ξενάγηση συνεχίζεται στην Πόλη του Βελιγραδίου με τα όμορφα και ιδιαίτερα ιστορικά κτίρια. Εντύπωση προξενούν τα βομβαρδισμένα κτίρια στο κέντρο της Πόλης από τον Νατοϊκό βομβαρδισμό του 1999 όπως το Γιουγκοσλαβικό Υπουργείο Άμυνας που παρέμεναν ως έχουν για να θυμίζουν. Ο Ελληνικός λαός είχε συνδράμει στη δοκιμασία των Σέρβων με φιλανθρωπική βοήθεια και φιλοξενώντας κυρίως παιδιά. Μάλιστα δύο από τους ξεναγούς μας ήταν από τα παιδιά που είχαν φιλοξενηθεί στην Ελλάδα εκείνο το διάστημα.
Το βράδυ φυσικά έκλεισε με χορό και καντάδες στον κεντρικό πεζόδρομο του Βελιγραδίου.
Η δεύτερη μέρα στο Βελιγράδι συνεχίστηκε με επίσκεψη και ανταλλαγή δώρων στο Πατριαρχείο της Σερβίας και ξενάγηση σε χαρακτηριστικές συνοικίες της πόλης. Ανεβήκαμε στο κάστρο της πόλης όπου εντυπωσιαστήκαμε από τη θέα της συνάντησης των ποταμών Δούναβη και Σάββα ενώ ο μοναδικός ζωολογικός κήπος ξετρέλανε τα παιδιά με τα εκατοντάδες σπάνια ζώα που φιλοξενεί. Το βράδυ επισκεφθήκαμε το νέο Βελιγράδι με τα μεγάλα υπερκαταστήματα και τους Πύργους και απολαύσαμε μοναδικές στιγμές πλάι στον Δούναβη.
Την τέταρτη ημέρα της εκδρομής έπρεπε να καλύψουμε μεγάλη απόσταση για να φτάσουμε από το Βελιγράδι στη Στουντένιτσα. Καθ’ οδόν είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε δύο μεγάλους σύγχρονους αγίους. Το λείψανο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς στο μοναστήρι του Λέλιτς και τον τάφο του Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς στο μοναστήρι του Τσέλιε. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν τα 936 σκαλιά μέσα σε ένα πολύ όμορφο τοπίο που σε αποζημίωνε για τον κόπο σου.
Η φιλοξενία μας έγινε στο μοναστήρι της Στουντένιτσα. Ένα υπέροχο κτίσμα με μοναδικές αγιογραφίες και σπάνια αρχιτεκτονική του ναού κτισμένο από λευκό μάρμαρο σε πανέμορφο τοπίο. Μάλιστα είναι ένα από τα λίγα μοναστήρια που προστατεύονται από την UNESCO. Η υποδοχή και η φιλοξενία τους μοναδική.
Ως μικρό αντίδωρο η χορωδία μας έψαλλε το πρωί της επομένης τη Θεία Λειτουργία μέσα στον επιβλητικό ναό και ξεκίνησε τον δρόμο της επιστροφής φορτωμένη με εμπειρίες πρωτόγνωρες και μοναδικές αναμνήσεις.
Κλείνοντας το σύντομο οδοιπορικό μας θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής: Δεν είναι μόνο η επίσκεψη και τα οφέλη που προκύπτουν από αυτή. Είναι η περιρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργούμε στην όμορφη παρέα μας και οι ατέλειωτες στιγμές χαράς που απολαμβάνουμε μέσα από τα τραγούδια μας, τους χορούς μας, τα πειράγματά μας και χίλια δυο άλλα απρόοπτα.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Τρίκκης Γαρδικίου και Πύλης κ.κ. Χρυσόστομο για τις ενέργειές του τον π. Απόστολο Μανώλη για τον συντονισμό όλων καθώς και τον κ. Πλαστάρα Λεωνίδα που ανέλαβε το πρακτικό μέρος της διαδικασίας.
Πρωτίστως όμως το Πατριαρχείο Σερβίας που τόσο εγκάρδια και αβραμιαία μας φιλοξένησε.
