Κάποτε η υπόθεση Ευρώπη ήταν ένα success story για την πατρίδα μας.
Σε πρώτη φάση με την είσοδοό μας στην ευρωπαϊκή ένωση και έπειτα στο κοινό νόμισμα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας ζήσαμε το μύθο και το παραμύθι που δυστυχώς δεν είχε το ευτυχισμένο τέλος.
Στο σήμερα δυστυχώς η Ευρώπη δεν υπερασπίζεται όσα το όραμα της ενοποίησης προσδοκούσε.
Ευρώπη δύο ταχυτήτων και αποφάσεις εχθρικές του βορρά απέναντι σε έναν αδύναμο νότο.
Και αν ναι, συμφωνήσουμε πως το έκτακτο της πανδημίας ως προς την αντιμετώπιση τους βρήκε απροετοίμαστους, δε δεχόμαστε με τίποτα πως η συμπαράσταση και η αρωγή σε μία περιοχή της χώρας μας ημιθανή μετά τις φυσικές καταστροφές γίνεται με τόσο πενιχρά μέσα και τόσο αυστηρά πλαίσια με το σταγονόμετρο.
Δυστυχώς για όλους εμάς η Ευρώπη γεννά μόνο υποχρεώσεις και αυστηρά πρωτογενή πλεονάσματα και ποτέ αντίστοιχα δικαιώματα ισότιμων πολιτών μιας ολοκλήρωσης που συνέβη στα χαρτιά των γραφείων και ευαγγελιζόταν να εξαλείψει το τέρας μιας γραφειοκρατίας που μας κρατούσε πίσω.
Και αντί λοιπόν για όλα τα παραπάνω και μια βοήθεια ολιστική στη Θεσσαλία μας, τεκμαρτό εισόδημα και τη χαριστική βολή ακόμη και στους αγρότες που βούλιαξε η ζωή και η οι κόποι μιας ζωής στην λάσπη!
Αγαπημένοι μου, αφού δεν μπορούμε να γίνουμε Ευρώπη (έλεγχοι σε πραγματική βάση) θα την παριστάνουμε (χαράτσια και τεκμαρτά)!