Η Γραμματεία της Νομαρχιακής Επιτροπής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία συναντήθηκε, στις 11/4/2025, με εκπροσώπους του Συλλόγου Ενεργών Πολιτών για την Προστασία του Περιβάλλοντος Αντιχασίων και Μετεώρων (ΣΕΠΑΜ), προκειμένου να συζητηθεί η κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται λόγω της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης ενός γιγαντιαίου φωτοβολταϊκού έργου, ισχύος 400MW, εντός της περιοχής Natura 2000 Αντιχασίων – Μετεώρων και σε άμεση γειτνίαση με κατοικημένες περιοχές.
Η προώθηση ενός τέτοιου έργου συνιστά πρωτοφανή περιβαλλοντική, κοινωνική και αγροτική εκτροπή. Με κατάληψη 5.000 στρεμμάτων αγροτικής γης και απόσταση μόλις 200 μέτρων από κατοικίες, το έργο αυτό:
- Καταστρέφει την εύφορη καλλιεργήσιμη γη που είχε αποδοθεί στους αγρότες μετά τον αναδασμό του 1960.
- Αγνοεί επιδεικτικά τις φωνές των τοπικών κοινοτήτων, συλλόγων, φορέων και των Ιερών Μητροπόλεων της περιοχής.
- Εγκρίθηκε με πλήθος νομικών και διαδικαστικών παραλείψεων, χωρίς ουσιώδεις γνωμοδοτήσεις (Δασαρχεία, ΥΠΑΑΤ, Περιφέρεια κ.ά.).
- Υπονομεύει την τοπική οικονομία, την κοινωνική συνοχή και το περιβάλλον, για να ευνοηθούν επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η κυβέρνηση μεθοδικά αποδυναμώνει κάθε θεσμικό φραγμό στην άναρχη και αντικοινωνική ανάπτυξη των ΑΠΕ. Με το άρθρο 50 του Ν.5035/2023, κατήργησε ουσιαστικά την προστασία της γης υψηλής παραγωγικότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Τρικάλων δηλώνει ξεκάθαρα:
- Είμαστε αντίθετοι σε κάθε σχέδιο ενεργειακής λεηλασίας που γίνεται χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό, κοινωνική συναίνεση και θεσμικό έλεγχο.
- Είμαστε στο πλευρό του Συλλόγου Ενεργών Πολιτών (ΣΕΠΑΜ), των αγροτών, των τοπικών κοινοτήτων και των κατοίκων που αντιστέκονται.
- Είμαστε παρόντες στον πολιτικό, θεσμικό και νομικό αγώνα τους.
ΖΗΤΟΥΜΕ:
- Την επανεξέταση του άρθρου 50 – Ν.5035/2023 προς όφελος της προστασίας της αγροτικής γης.
- Τη σύνταξη νέου Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ, με όρους βιωσιμότητας, διαφάνειας και σεβασμού στις τοπικές κοινωνίες και τα οικοσυστήματα.
- Την πλήρη εξαίρεση των περιοχών Natura από τέτοιας κλίμακας επεμβάσεις.
Η ενεργειακή μετάβαση δεν μπορεί να είναι το άλλοθι για τη λεηλασία της φύσης και του μόχθου των ανθρώπων της υπαίθρου. Δεν μπορεί να γίνεται με αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες, ερήμην των τοπικών κοινωνιών.