Κανένα πάρτι, ελάχιστες εντυπωσιακές performances, συγκρατημένα τα σόου και περιορισμένες οι προκλητικές εμφανίσεις. Ακόμη και το political correct ως πηγή μηνυμάτων που εσχάτως τροφοδοτεί ακόμη και λεζάντες, πέρασε απαλά και διακριτικά σε κάποιους στίχους. Είναι και η οικονομική κατάσταση, θα μου πεις, που δεν επιτρέπει σπατάλες και «εξτραβαγκάντζες» σε μία Ευρώπη, η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι σε οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου. Σωστά. Αλλά το θέαμα έβρισκε πάντα χαραμάδα να λάμψει, ακόμη και κάτω από δυσμενείς συνθήκες. Και χθες δεν την βρήκε.
Ας παραδεχτούμε τουλάχιστον πως οι Ιταλοί έχουν φινέτσα. Και ως οικοδεσπότες έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν ξεπερνώντας τα τεχνικά προβλήματα των προηγούμενων ημερών και αποδεικνύοντας πως τελικά η καλή αισθητική αλλά και το να ξέρεις να στήνεις εντυπωσιακά σόου είναι στο «αίμα» τους. Δεν χρειάστηκαν ακροβατικά ούτε να γίνει η νύχτα μέρα για να εντυπωσιάσουν. Αλλωστε τα καλά μάλλον τα κρατάνε για τον μεγάλο Τελικό του Σαββάτου.
Αμάντα Γεωργιάδη – Αισθητική μιας νεράιδας αποενοχοποιημένης
Αυτό που για εμάς ως τηλεοπτικό έθνος μας απασχολεί, λύθηκε. Για την ακρίβεια πέτυχε. Η Αμάντα Γεωργιάδη με το «Die together», κόντρα στην μπουζουκοκουλτούρα και την μετριότητα, επέβαλε διακριτικά την αισθητική μιας νεράιδας αποενοχοποιημένης, η οποία κλείνει τα αυτιά στις φωνές που ζητούν τραγουδίστριες να θυμίζουν τις «προθιέρειες» των προγραμμάτων της παραλιακής και σε αυτές που νομίζουν ότι στέλνοντας κάποιον από τους μαϊντανούς που προσδοκούν να νεκραναστήσουν καριέρες μέσα από την Eurovision, θα δοξαστούν από τα πρωινάδικα και μόνο. Με μία εντυπωσιακή εμφάνιση, άρτια καλλιτεχνικά, σεμνή και διακριτική θύμισε πως τελικά το αίμα που βράζει δεν χρειάζεται κορμάκια και σορτσάκια για να βγάλει ατμούς αλλά εσωτερική δύναμη και ένα άλλο εκτόπισμα πιο δυσεύρετο.
Η λιτή αλλά ταυτόχρονα υποβλητική και ευρηματική σκηνική παρουσία της ελληνικής συμμετοχής, που φέρει την υπογραφή του Φωκά Ευαγγελινού, η γρήγορη εναλλαγή των ακτίνων του φωτός που εστιάζει στα μάτια της ερμηνεύτριας, μέσα από τα οποία «ζωντανεύει» επί σκηνής μια αληθινή ιστορία απόλυτης αγάπης, δημιούργησαν ένα ονειρικό θέαμα υψηλής αισθητικής, που κατέκτησε το τηλεοπτικό κοινό και τις κριτικές επιτροπές.
Η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας, Σίλια Κριθαριώτη, επιμελήθηκε την ενδυματολογική εμφάνιση της Αμάντας. Ο Γιάννης Μουρίκης έκανε τον σχεδιασμό του σκηνικού, ενώ τον σχεδιασμό της εικόνας στον φωτισμό επιμελήθηκε ομάδα visual artists από την Ουκρανία, με επικεφαλής τον Nicholas Chobb.
Το βασικό χαρακτηριστικό της βραδιάς ήταν η αναγκαιότητα της αφύπνισης, όπως πολύ εύστοχα τονίστηκε και από τους δύο εξαιρετικούς σχολιαστές, Μαρία Κοζάκου και Γιώργο Καπουτζίδη. Τόσα αργά κομμάτια και τόσο υποτονικές παρουσίες έκαναν απαραίτητη την αφύπνιση ειδικά όταν διαδέχονταν το ένα το άλλο.
Αποκλεισμός σοκ της Αλβανίας, συγκίνηση για Ουκρανία
Ο αποκλεισμός της Αλβανίας ήταν η μεγάλη έκπληξη και το θέμα που συζητήθηκε περισσότερο. Ωστόσο για κάποιους ίσως και να ήταν αναμενόμενο καθώς η ερμηνεύτρια δεν συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις για αλλαγή στην χορογραφία της και μάλλον υπερθεμάτισε. Κάπως έτσι η γειτονική χώρα βρέθηκε εκτός τελικού προκαλώντας αντιδράσεις, οι οποίες μάλλον θα ξεχαστούν ως το Σάββατο.
Εκπληξη και ο αποκλεισμός της Αυστρίας αλλά και η πρόκριση των δύο αουτσάιντερ, της Ελβετίας και της Ισλανδίας που έριξαν τα στοιχήματα στον κουβά.
Φυσικά η εμφάνιση της Ουκρανίας καταχειροκροτήθηκε και ίσως να ήταν και μία μοναδική στιγμή όπου εκτός από το χειροκρότημα μπορούσες να ακούσεις αλλά και να νιώσεις το φορτισμένο συναίσθημα. Όχι τόσο για το τραγούδι, το οποίο δεν είναι κι από αυτά που λες αξίζουν πρώτη θέση, όσο για τον συμβολισμό και την τραγική διάσταση που μπορεί να πάρει η παρουσία κάποιων ανθρώπων οι οποίοι αν και τραγουδούν για κάποια λεπτά επί σκηνής, το μυαλό τους είναι στα χαρακώματα.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης ήταν και πάλι ο πρωταγωνιστής που έσωσε την παράσταση με τον αυτοσαρκασμό και το μοναδικό χιούμορ του. Δεν καπέλωσε την βραδιά, μίλησε για τους συναγερμούς που κάθε τόσο ενεργοποιούνται κάθε φορά που περνάει από έλεγχο λόγω του ότι έχει πλέον λάμες και βίδες λόγω σπασμένου χεριού και ποδιού. Σχολίασε με βιτριολικό χιούμορ κάποιες αδιάφορες συμμετοχές, ήταν πολύ καλά διαβασμένος και είχε στην διάθεσή του και πολλά συγκριτικά στοιχεία σε σχέση με το παρελθόν και φυσικά μία εξαιρετική παρτενέρ, την Μαρία Κοζάκου με την οποία η χημεία που τους συνδέει είναι γνωστή και εξαιρετική.
Οι χώρες που προκρίθηκαν από τον πρώτο ημιτελικό είναι οι: Ελβετία, Αρμενία, Ισλανδία, Λιθουανία, Πορτογαλία, Νορβηγία, Ελλάδα, Ουκρανία, Μολδαβία, Ολλανδία.
