Πρὸς τὴν Ἐξοχοτάτη κ. Νίκη Κεραμέως
Ὑπουργὸν τῆς Παιδείας καὶ τῶν Θρησκευμάτων
Εἰς Ἀ θ ή ν α ς
Ἐξοχοτάτη, κυρία Ὑπουργέ!
Μὲ βαθύτατη θλίψη πληροφορηθήκαμε ἀπὸ τὸ Ἀπόσπασμα τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 2689/24-6-2021, Συνοδικῆς Ἐπιστολῆς πρός τήν Ἐξοχότητά σας, τὸ ἐπικείμενο Νομοσχέδιο τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, εἰς τὸ ὁποῖον περιλαμβάνεται ἡ κατάργηση τῶν δύο ἱστορικῶν Ἀνωτάτων Ἐκκλησια-στικῶν Ἀκαδημιῶν, ἤτοι τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τῶν Ἰωαννίνων.
Ἐπειδὴ ἡ ἐλαχιστότης μου προέρχεται, ἀπὸ τὰ ἐκπαιδευτικὰ ἔδρανα τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης, σᾶς καταθέτω τὴν μορφωτικὴν μου ἐμπειρία, ἀλλὰ καὶ τὰ πολλαπλὰ ὀφέλη ἐκ τῆς ἐκεῖσε πολυετοῦς φοιτήσεώς μου.
Α. Ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς της μέχρι σήμερα ἡ Ἀκαδημία τῆς Θεσσαλονίκης ἀνέδειξε πλειάδα κληρικῶν καὶ ψαλτῶν ὡς μήτρα ἀποκυήσεως ὑψηλοῦ ἐπιπέδου κατηρτισμένων στελεχῶν τοῦ εὐρυτέρου βορειοελ-λαδικοῦ χώρου. Ἐκ πείρας σᾶς ἀναφέρω, ὅτι τόσο ἡ ἐλαχιστότης μου, ὅσο καὶ ἐκ τῶν καλυτέρων κληρικῶν τῆς Μητροπόλεως μου προέρχονται ἀπὸ τὴν Α.Ε.Σ.Θ.
Β. Στὶς Ἀκαδημίες οἱ φοιτητὲς καὶ τα ὑποψήφια στελέχη τῆς Ἐκκλησίας λαμβάνουν πολὺ ἐξειδικευμένες γνώσεις καὶ ἐφόδια. Ἐπιπλέον, ἔχουν στοχευμένα προγράμματα σπουδῶν, καὶ δὲν διεκδικοῦν ἐπαγγελματικὰ δικαιώματα, τουλάχιστον σ’ ὅτι ἀφορᾶ τὸ Τμῆμα Ἱερατικῶν Σπουδῶν, οὔτε ὑπονομεύουν τὶς ἐπαγγελματικὲς διεκδικήσεις ἄλλων. Σ’ ὅτι ἀφορᾶ τὸ Τμῆμα συντηρήσεως Κειμηλίων, οὐδέποτε ἡ πολιτεία παραχώρησε ἐπαγγελματικὰ δικαιώματα, παρὰ τὸ ὅτι ἡ ἐξειδίκευση τῶν φοιτητῶν, σὲ πανεπιστημιακὸ ἐπίπεδο, εἶναι μοναδικὴ καὶ ἐξόχως ὑψηλή.
Γ. Οἱ δύο προαναφερόμενες ἱστορικὲς πόλεις Θεσσαλονίκης καὶ Ἰωαννίνων ἔχουν πολὺ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου πνευματικὲς προϋποθέσεις, λόγῳ τῆς βαριᾶς ἐκκλησιαστικῆς τους ἱστορίας, ἡ ὁποῖα συμβάλλει ἐπιπλέον στὴν κατάρτηση τῶν σπουδαστῶν. Ἰδιαιτέρως ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Θεσσαλονίκης φέρει τὴν ἀρχαιοτάτη κληρονομία, ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς της ὑπὸ τοῦ κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων Παύλου. Ἡ μακραίωνη ἐκκλησιαστικὴ της παρουσία ὡς συμπρωτευούσης καθόρισε πολλὲς φορὲς τὴν πορεία ὁλόκληρης τῆς αὐτοκρατορίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους. Εἶναι ἐπιφορτισμένη μὲ μιὰ ὑψηλὴ πνευματικὴ παρακαταθήκη ποὺ ἐμπνέει κάθε χριστιανὸ τῆς πόλεως μέχρι σήμερα καὶ βεβαίως, ὅσους σπουδάζουν τὰ ἱερὰ γράμματα. Ἡ πλούσια πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα, ζωογονεῖ κάθε χριστιανό, κάτοικο αὐτῆς τῆς πόλεως ἤ καὶ ἁπλὸ ἐπισκέπτη καὶ ποὺ ἐμπλουτίζεται ἀπὸ τὴν παρουσία τῶν Ἱερῶν Λειψάνων μεγάλων ἁγίων (Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Ἀνυσίας, Θεοδώρας τῆς Μυροβλήτιδος, Δαβίδ τοῦ Δενδρίτου, Βασιλείου καὶ Συμεών Ἀρχιεπ. Θεσαλονίκης, κ.ἄ.). Ἐπίσης, ἡ ἁγιοτόκος αὐτὴ πόλη κατακλύζεται ἀπὸ τὰ ἐξαιρετικὰ πολιτιστικὰ γεννήματα τῆς πίστεως, τὰ χριστιανικὰ μνημεῖα της, ποὺ δίνουν ὑπερκόσμια αἴσθηση τῆς χριστιανικῆς λατρείας.
Δ. Ἡ κατάργηση τῶν δύο Ἀκαδημιῶν ἐκ τοῦ βορειου-ελλαδικοῦ χώρου ἀποστερεῖ ἀμέσως τὸ μισὸ καὶ πλέον γεωγραφικὸ κομμάτι τῆς χώρας ἀπὸ τὴν πηγή προελεύσεως στελεχῶν, κυρίως κληρικῶν, καθὼς ἡ μετακίνηση τῶν σπουδαστῶν σὲ μακρυνὲς ἀποστάσεις ἀπὸ τὴν οἰκογενειακὴ ἐστία ἀποτελεῖ ἀποθαρρυντικὸ κίνητρο, δεδομένης καὶ τῆς οἰκονομικῆς δυσπραγείας τῶν πολλῶν. Καὶ οἱ δύο Ἀκαδημίες (Θεσσαλονίκης, Ἰωαννίνων) ἔχουν τὶς ἀρτιότερες ὑποδομὲς διαμονῆς καὶ φοιτήσεως τῶν σπουδαστῶν. Μὴ λησμονοῦμε, ὅτι στὴ σκέψη τῶν γονέων ποὺ προετοιμάζουν τὴν φοίτηση τῶν παιδιῶν τους, ἡ χιλιομετρικὴ ἀπόσταση, ἀποτελεῖ καίριας σημασίας παράγοντα (οἰκονομικὸ καὶ ψυχολογικό) ἐπιρροῆς στὴν ἐπιλογὴ τῆς Σχολῆς φοιτήσεως.
Θὰ μποροῦσαν νὰ εἰπωθοῦν πολλὰ ἐκ τῆς ἀμέσου ἐμπειρίας μου, ἀλλὰ θεωρῶ, ὅτι πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ εἶναι εἰς γνῶσιν σας. Παρακαλῶ, θερμῶς, τὴν ἐξοχότητά σας, καταθέτοντας τὰ προηγούμενα ὡς ἐλάχιστη συμμετοχὴ στὸν ὑπερθεματισμὸ τῆς συνεχίσεως τοῦ ὑψηλοῦ πνευματικοῦ ἔργου τῶν δύο Ἀκαδημιῶν, Θεσσαλονίκης καὶ Ἰωαννίνων, νὰ μὴν προβεῖτε στὴν κατάργησή τους, διότι αὐτὸ θὰ ἀποτελέσει ἕνα ἀκόμη καίριο πλήγμα στὴν ἀπρόσκοπτη πνευματικικὴ πρόοδο τῶν κατὰ τόπους Ἱερῶν Μητροπόλεων τοῦ βορειοελλαδικοῦ χώρου. Ἡ αἰτία τῶν συγχωνεύσεων-καταργήσεων τῶν Ἀκαδημιῶν μπορεῖ νὰ εἶναι οἰκονομικῆς φύσεως, ἀλλὰ ζυγίζοντας τὰ πολλαπλὰ ὀφέλη ἀπὸ τὴν διατήρησή τους σὲ βάθος χρόνου, θεωρῶ, ὅτι ἡ ζυγαριὰ ῥέπει ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως καὶ ἐκσυγχρονίσεώς τους στὶς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς.
Μετ’εὐχῶν
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ