Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, ως Εκπροσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπίσκοπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Σταγών και Μετεώρων κ. Θεοκλήτου, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος και Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσοστόμου, πλαισιούμενοι από ιερείς της Μητροπόλεώς μας και άλλων Μητροπόλεων, τελέσθηκε από το Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου την Παρασκευή 29 Ιουλίου 2022 η Εξόδιος Ακολουθία της σεβαστού Γέροντος και Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής π. Ιγνατίου (κατά κόσμον Γεωργίου) Πούτου.
Παρευρέθησαν οι Καθηγούμενοι των Ιερών Μονών Παντοκράτορος και Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, Καθηγούμενοι των Ιερών Μονών Μετεώρων, αλλά και αντιπροσωπείες Μοναστικών Αδελφοτήτων απ’ όλες τις Ιερές Μονές της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης, και αρκετές άλλων Μητροπόλεων, ενώ παρέστη πλήθος φιλομόναχων πιστών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος κατά τη σύντομη ομιλία του μετέφερε τα συλλυπητήρια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, αλλά και απάσης της Ιεράς Συνόδου προς τους αδελφούς της Ιεράς Μονής.
Εν συνεχεία ο Σεπτός μας Ποιμενάρχης ανέφερε τα κάτωθι:
«ὁ Θερισμός πολύς ἀλλ’ οἱ ἐργάται εἷναι ὁλίγοι»
Προσεκλήθη ὑπό τοῦ Θεοῦ , ἀγαπητοί μου πενθηφόροι Χριστιανοί, ἕνας πιστός και γνήσιος ἐργάτης εἰς τον ἀμπελῶνα Του, ὁ ὁποίος ὑπέμεινε τον βαρύ ἱδρῶτα τῆς Ἱερωσύνης και τον κόπον του Μοναχισμοῦ.
Ἄγγελμα φρικτόν και ὁδυνηρόν… ο Γέρων Ἰγνάτιος Δουσικιώτης κεκοίμηται…
Εἰς την περίπυστον Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος, εἰς την ὁποίαν εἰργάσθη, εὗρε την ἀνθρωπίνην ἀνάπαυσίν του. Ἐδῶ ἧτο ὁ πρῶτος σταθμός τῆς ,στεφανωμένης ὑπό πολλῶν ἀρετῶν, μοναχικῆς ζωῆς του και σήμερον, αὕτη ἡ Μονή προβάλεται ὡς ὁ εὔδιος λιμήν τοῦ πνευματικοῦ του βίου.
Ὁ Χριστός ὑπενθυμίζει ὅτι: «ὁ Θερισμός πολύς ἀλλ’ οἱ ἐργάται εἷναι ὁλίγοι».
Και τοῦτο σήμερον καθίσταται λίαν λυπηρόν, ὅταν κατά ἕναν πολύτιμον ἐργάτην ὀλιγοστεύομεν, διότι ἔχομεν εἰς τους παρόντας δυσκόλους καιρούς, την ἀνάγκην και την παρουσίαν ἐργατῶν και πιστῶν ταγῶν, ὡς ὑπῆρξεν ὁ μεταστάς Γέρων Ἰγνάτιος.
Ἡ ἐπί γῆς ζωή του ἐτελείωσε. Μια Ἱερατική ζωή πολλῶν ἐτῶν, ζωή ἱεροπρεπής και ἄξια τῆς ὑψηλῆς Ἀποστολῆς, ἥνπαρέλαβε παρά γνησίων και διακεκριμένων Ἱεραρχῶν και μοναστῶν. Ὅλοι μας τον ἐγνωρίσαμεν καλῶς, διεκρίνετο ἐξ’ ἀρχῆς ποῖος ἧτο ἐσωτερικῶς! Με εἰλικρινῆ πατρικήν διάθεσιν μας ὑπεδέχετο εἰς την Οἰκίαν τοῦ Πατρός μας, έδῶ εἰς το Ἀκτινοβόλον Θυσιαστήριον τῆς ἐκλεκτῆς και ἡγαπημένης Μονῆς του.
Διεκρίνετο πάντοτε δια τον σεβασμόν και την υϊἱκήν ἀφοσίωσίν του προς τούς ἐκάστοτε Μητροπολίτας τῆς θεοσώστου καθ’ ἡμᾶς Ἱεράς Μητροπόλεως. Εἴχε καρδίαν θερμήν, ἀντάξια τοῦ φλογεροῦ Λειτουργοῦ του Ὑψίστου, «πῦρ πνέων ὡς Λέων» κατά τον Χρυσορρήμονα Ἅγιο Ἰωάννη. Με λόγους, παρηγορητικούς, μετρημένους και σοβαρούς ἐπούλωνε τάς ψυχάς τῶν πεφωτισμένων πνευματικῶν του τέκνων. Ἐξετέλει τας πνευματικάς πατρικάς ὑποχρεώσεις του με προθυμίαν και προς ὅλους ἐφέρετο ὡς στοργικός πατήρ.
Ἡγάπα την προσευχήν και διαρκῶς προσηύχετο, ἱδιαίτερα κατά τάς τελευταίας τῆς πολυπαθούς ζωῆς του ἡμέρας. Ἡ συμβουλή του, ἡ ἡθική και ὑλική του βοήθεια ἧτο πάντοτε ἕτοιμη διά τον καθένα, που θα προσέφευγε εἰς αὐτόν.
Στυλοβάτης τῆς κοινωνικῆς πνευματικῆς ἀναμορφώσεως, ἐπέδρασε δια τῆς προσωπικότητός του διδάσκων δια τοῦ παραδείγματος τῆς ἀφοσιωμένης εἰς τον Νυμφίον Χριστόν, θυσιαστικῆς ζωῆς του.
Εἰς τον δρόμον αὐτόν προχώρησε, τον πετρώδη και ἀκανθώδη, και τον διῆλθε ἀκριβῶς και εὐθέως, ἔχων πάντοτε την σκέψιν ἐστραμμένην με πίστιν προς τον Κύριον, Ὅστις λέγει προς ἄπαντας ἡμᾶς «Δεῦτε προς με πάντες οἱκοπιῶντες και πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς».
Ἀλλ’ ὡσεί μη ἤρκουν ταῦτα, ἤρχισαν και αἱ ἀσθένειαι τοῦ σώματος. Και ὅταν ὅμως οἱ πυρσοί τοῦ σώματος ἐσβέσθησαν, πάλιν δεν ἔπαυε να εἶναι ὁ πρόθυμος ἀκούραστος ἐργάτης.
Δεν ἀπεδειλίασε. Δεν ἐκάμφη. Δεν ὑπεχώρησε.
Διηύθυνε το ἀξίωμά του με μεγάλη πίστιν. Θεοπνεύστως , ἵδρυσε και στελέχωσε με βαθύν σεβασμόν και τολμηρόν ὅραμα την Γυναικείαν Ἱεράν Μονήν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κορμπόβου, εἰς την ὁποῖαν πλειστάκις ἀνεπαύετο, παραμένων προσευχητικῶς ἐν τῷ κελλίῳ τῆς άρετῆς. Παρέσχεν ὁ ἀοίδιμος τον ἑαυτόν του τύπον τῶν παλαιῶν πατέρων, φροντίζων δια την αὔξησιν και στερέωσιν τῆς γυναικείας ἀδελφότητος, παραδίδοντας την πνευματικήν εὐλογίαν εἰς την διακεκριμένη -άρετῶν πολλῶν- καθηγουμένην Θεοφυλάκτη μοναχήν.
Εἰς την πολύαθλον ψυχήν του, ἔθαλλε πάντοτε και οὐδέποτε ἐμαράνθη ἡ ἰδέα και ἡ Ἀλήθεια τοῦ Ἀποστόλου «Πᾶν ὅ,τι ὁ ἄνθρωπος σπείρει τοῦτο και θερίσει».
Ἀπό τους θόλλους τοῦ Οὐρανοῦ, ἡ φωνή του θα κατεβαίνει γλυκύτατα εἰς τας Ψυχάς τῶν Πατέρων τῆς Ἰστορικῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος, διδάσκουσα, ἐλέγχουσα και παρακινούσα τα βήματα αὐτῶν εἰς τας τρίβους του Κυρίου. Εἰς το μονοπάτι τῶν ἀρετῶν. Εἰς τας ἱεράς αὐτῶν παραδόσεις. Βαθύτατα χαραγμένη θα παραμένει εἰς την απορφανισθεῖσα Ἀδελφότητα, ἡ φωτεινή εἰκών τοῦ γλυκυτάτου πατρός της.
Μπορεῖ ὁ Γέρων Ἰγνάτιος να ἀπῆλθεν, ἀλλά θα εἶναι πάντοτε μαζί μας!
Ἡ λυπημένη μας ἀγάπη ἔπλεξε μερικούς στεφάνους διά τον αεἰμνηστον Γέροντα Ἰγνάτιον, ἀλλά μόνον το ὄνομα του Χριστοῦ δύναται στέψει την ὁσία μορφή του με τά ἀμαράντινα ἄνθη τῆς αἰωνιότητος.
Ἀναπαύου ἐν εἰρήνη σεβαστέ μας Γέροντα Ἰγνάτιε, και χαῖρε βλέπων ἐξ’ οὐρανοῦ την καλήν ἐπίγειον πορείαν σου. Εὐλόγει οὐρανόθεν την εὔφορον ἄμπελον, την παρα σου φυτευθεῖσαν τῶν ἐναρέτων ἀδελφοτήτων και τῶν κυκλούντων τήν σήμερον κηδευομένην ὁσίαν μορφήν σου!
Με την προσευχήν ὅπως ο κυρίαρχος της Ζωῆς, Σωτήρ μας, προσλάβη τον ἀγαπητόν μας Γέροντα εἰς τήν παρηγορητικήν και ζωοπάροχόν του ἀγκάλην, ὅλοι οἱ παριστάμενοι τιμῶντες την μνήμην του, ἄς τον παρακαλέσωμεν ὅπως πρεσβεύη και ὑπέρ ἡμῶν πλησίον τοῦ Κυρίου και Θεοῦ και Σωτήρος ἡμῶν Ίησοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν».
Επικήδειο λόγο απηύθηνε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης και Καθηγούμενος Ελισαίος Σιμωνοπετρίτης, ενώ ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Κανίνας ανέπτυξε εν συντομία το βιογραφικό του κεκοιμημένου Γέροντος.
Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Βησσαρίων Δουσικιώτης ομίλησε εκ μέρους των αδελφών των Ιερών Μονών Αγίου Βησσαρίωνος Δουσίκου και Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορπόβου. Με μεστό λόγο εξήρε την προσωπικότητα του εκλιπόντος, που όπως είπε, από νεότητος αφιερώθηκε στον Θεό, προσφέροντας τεράστιο πνευματικό έργο στον Αμπελώνα του Κυρίου.
Μετά το πέρας της εξοδίου ακολουθίας πραγματοποιήθηκε ο ενταφιασμός του αειμνήστου Καθηγουμένου όπισθεν του νέου Ιερού Ναού Αγίου Βησσαρίωνος στον εξωτερικό περίβολο της Ιεράς Μονής.
