Η αντιπολίτευση συνεχίζει να μιλά για εισαγωγή του 16ωρου στους χώρους της εργασίας. Ποια είναι η αλήθεια για τη νομοθετική πρωτοβουλία σχετικά με τη ρύθμιση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης;
Το νομοσχέδιο που φέρνει σε διαβούλευση το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης δεν εισάγει νέες μορφές εργασίας, όπως απεγνωσμένα επιχειρεί να πείσει η αντιπολίτευση. Κυρώνει μία ευρωπαϊκή κοινοτική οδηγία και θεσμοθετεί ειδικές μορφές εργασίας που σήμερα κατά κόρον υπάρχουν σε όλη την Ε.Ε. και στην Ελλάδα αλλά δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο και δεν παρέχουν καμία προστασία για τον εργαζόμενο. Πρόκειται για ένα μοντέλο απασχόλησης που ο εργοδότης απασχολεί τον εργαζόμενο όταν και τις ώρες που τον χρειάζεται. Αυτές οι ευέλικτες ειδικές μορφές εργασίας ρυθμίζονται για πρώτη φορά στη χώρα μας και ορίζεται ένα προστατευτικό πλαίσιο με στόχο να απαγορεύεται η κατάχρηση των ειδικών αυτών μορφών απασχόλησης. Στο σχέδιο νόμου ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Σήμερα, που δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, κάποιος που εργάζεται π.χ. με μερική απασχόληση σε μια εταιρεία και θέλει να δουλέψει και σε μια δεύτερη ή δεν μπορεί να το κάνει ή αν το κάνει θα πρέπει να πληρώνεται με «μαύρα» και φυσικά δεν δικαιούται ασφάλιση. Με τη νέα ρύθμιση θα έχει αυτή τη δυνατότητα. Μπορεί δηλαδή να εργάζεται Δευτέρα και Τρίτη, Τετάρτη στην α εταιρεία (όχι περισσότερο από 8ωρο) Πέμπτη, Παρασκευή στην β εταιρεία (όχι περισσότερο από 8ωρο).
Συνεπώς σε καμία περίπτωση δεν σταματά να εφαρμόζεται το Προεδρικό Διάταγμα 88/1999 περί των ελαχίστων περιόδων ανάπαυσης που αποτελεί υπερεθνικό δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχών ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος
Στη νομοθεσία για το ωράριο εργασίας δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Ισχύει το 8ωρο κανονικά και ό,τι ίσχυε μέχρι σήμερα.
Τα περί “16ωρης” απασχόλησης είναι ένα μύθευμα. Είναι θλιβερό να πιστεύουν στα αλήθεια ότι η ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία μίας Ευρωπαϊκής οδηγίας θα επέτρεπε κάτι τέτοιο. Ο ισχυρισμός αυτός όχι μόνο προδίδει την ένδεια επιχειρημάτων της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, αλλά και την απόλυτη άγνοιά της για την πραγματικότητα στο χώρο της απασχόλησης και των σύγχρονων δεδομένων.
