… Αυτό πάλι…. με το “ηγετιλικι” και το “αρχηγιλικι”… στο Δήμο μας αρχίζει να ξεφεύγει…
Να τα ξεμπερδέψουμε…
Ο ηγέτης αναδεικνύεται από την πορεία του στη ζωή, το πολιτικό μέγεθος, τις αξίες του, το ήθος του και την καθημερινότητά του. Είναι σοβαρός και “βγάζει” σιγουριά και εμπιστοσύνη. Έχει τον λαό κοντά του και πορεύονται μαζί στον ίδιο δρόμο για κοινούς σκοπούς…
Ο αρχηγός “φυτεύεται” ή καλύτερα τον διορίζει κάποιος κύκλος συμφερόντων, που έχει διακαή πόθο να πάρει την εξουσία…
Λίγο τους ενδιαφέρει αν έχει πολιτικό βάρος και “ποιότητα”… Τους αρκεί μόνο να τους υπηρετεί και να τους εξυπηρετεί…
Στόχος τους να καρπωθούν προσωπικά ή κομματικά οφέλη. Πιστεύουν πως τα χρήματα που διαθέτουν και μπορούν να ξοδέψουν είναι ικανά να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα….
Πάντως είτε ηγέτης είτε αρχηγός πρέπει να χαράξει μια κόκκινη γραμμή ανάμεσα στην αγάπη- εμπιστοσύνη και στην απογοήτευση… Αν περάσουν την κόκκινη γραμμή και απογοητευσουν, που είναι το σύνηθες, τότε θα βρουν τον κόσμο απέναντί τους…
Το “στραβοπάτημα” πονάει πάντα περισσότερο από κάποιον που εμπιστευτήκαμε.
Ηλίας Καραμάνος