Αυστηρό και ξεκάθαρο μήνυμα προς εκείνους που δεν τηρούν τα μέτρα και δεν ακολουθούν τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος.
Η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμου στην χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Καστορίας.
«Δεν είναι όλα ρόδινα τα πράγματα. Υπάρχουν πολλά αγκάθια, υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Και οι αρχιερείς που διάβηκαν αυτόν τον δρόμο και τον περνούν γνωρίζουν από αυτές τις δυσκολίες που προέρχονται από έξω αλλά και δυστυχώς από μέσα από την Εκκλησία. Τότε τι γίνεται; Πού θα στραφείς; Ασφαλώς σε αυτόν που έδωσες τη ζωή σου. Και ύστερα, ανθρώπινα σε αυτό που υποσχέθηκες. Στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Και επομένως δεν έχεις δικά σου βιώματα; Δεν έχεις δυνατότητα να αμφισβητήσεις κάτι, δεν είναι δυνατόν να έχεις κάτι προσωπικό που πιθανόν μα έχεις ερωτηματικά από αυτά που ακούς; Έχεις το δικαίωμα αυτό. Αλλά πάνω από όλα είναι η υπακοή στην Εκκλησία και στη Σύνοδό της, διότι αυτή καθοδηγεί αυτό το σκάφος. Και σε αυτήν θα πειθαρχείς. Πιθανόν όμως η γνώμη σου να είναι ισχυρή, πιθανόν να είναι δυνατή.
Σεβόμαστε την ελευθερία σου και την ελευθερία του καθενός. Αλλά θα πρέπει να έρθει και να πει «πατέρα μου εγώ αυτό είμαι» και να αφήσει τα καθήκοντά του και να αποσυρθεί στο σπίτι του, στο μοναστήρι του, στο κελί του και από εκεί να έχει τις θέσεις τις δικές του.
Υπάρχει μια φράση, που πολλοί την ακούνε και ανατριχιάζουν: αποτειχίζομαι. Αυτός, λοιπόν, που διαφωνεί και δεν θέλει να τηρήσει την γραμμή της Εκκλησίας, της Ιερας Συνόδου, έρχεται και λέει αυτά που είναι δικά μου πιστεύω, αλλά όμως οφείλω υπακοή στην Εκκλησία. Επομένως «σας δίνω ένα χαρτί και σας λέω αποτειχίζομαι και από δω και πέρα κάνω ιδιωτική ζωή, κάνω αυτό που θέλω». Η ενότητα της Εκκλησίας είναι πάνω από όλα γιατί στηρίζει την αληθινή πίστη. Αυτές οι σκέψεις πρέπει να επικρατούν και σε αυτούς που ανεβαίνουν σήμερα τα σκαλιά του θυσιαστηρίου, αλλά και αυτούς που υπηρετούμε. Οι ανάγκες των καιρών μας, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, η αποιερόποίηση των πάντων γύρω μας, είτε λέγεται οικογένεια, έγινε λέγεται νεότητα, είτε λέγεται παιδεία, είτε λέγεται στρατός.
Αυτή η μανία της αποιεροποιήσεως δεν απαντιέται, ούτε αντιμετωπίζεται με κανέναν άλλον τρόπο, παρά με την Πίστη μας, τις ρίζες μας, τη βάση μας. Μπορούμε να παρεκκλίνουμε μέσα μας. Δεν βιαζόμαστε. Υπακούμε στο θέλημα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας».