Όταν η διαφάνεια γίνεται προαιρετική και η συνέπεια στα λόγια πολυτέλεια, τότε το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Ο Μιχάλης Μπαγιώτης σχολιάζει με καυστικό τρόπο τη νέα απόφαση της Δημοτικής Αρχής Φαρκαδόνας να προχωρήσει το έργο του Παιδικού Σταθμού Γριζάνου με πρόχειρη διαδικασία διαπραγμάτευσης, λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις διαβεβαιώσεις περί «ανοιχτού διαγωνισμού για εξοικονόμηση χρημάτων».
Αν κάτι μας έχει μάθει η πολιτική ζωή του τόπου, είναι ότι άλλες είναι οι δηλώσεις στα μικρόφωνα και άλλες οι αποφάσεις στα χαρτιά.
Στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος διαβεβαίωνε —με ύφος βεβαιότητας— πως το έργο «Αντικατάσταση στέγης και δαπέδων Παιδικού Σταθμού Γριζάνου» θα προχωρήσει μέσω ανοιχτού διαγωνισμού, ώστε να υπάρξει διαφάνεια και εξοικονόμηση χρημάτων για τον Δήμο.
Μόλις λίγες ημέρες μετά, αναρτήθηκε στη Διαύγεια η απόφαση με ΑΔΑ: 9ΨΙΙΩΗΗ-ΛΕΞ (166/2025), όπου ο Δήμος κάνει… στροφή 180 μοιρών.
Ακυρώνεται η προηγούμενη απόφαση (157/2025) και το έργο πλέον θα προχωρήσει με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση, σύμφωνα με το άρθρο 32 του Ν.4412/16.
Με απλά λόγια;
Ο Δήμαρχος θα καλέσει “όποιους θέλει” για να δώσουν προσφορά.
Καμία δημόσια πρόσκληση, κανένα ίσο δικαίωμα συμμετοχής, καμία διαφάνεια στη διαδικασία.
Φυσικά, η απόφαση «ντύνεται» με τον γνωστό μανδύα του «κατεπείγοντος» — μιας μαγικής λέξης που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για να παρακάμπτει τη διαφάνεια και να εξυπηρετεί… τις γνωστές επιλογές (τέσσερα χρόνια μετά τον σεισμό και δύο μετά την κακοκαιρία “Daniel”).
Η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να επικαλείται το «κατεπείγον» κάθε φορά που θέλει να παρακάμψει διαδικασίες.
Το κατεπείγον, όταν γίνεται κανόνας, παύει να είναι ανάγκη και γίνεται πολιτική πρακτική.
Η κοινωνία της Φαρκαδόνας ζητά έργα, ναι.
Αλλά ζητά και καθαρότητα στις διαδικασίες.
Γιατί στο τέλος, ο λογαριασμός δεν είναι του Δημάρχου — είναι των δημοτών.
Μιχάλης Μπαγιώτης, επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου Φαρκαδόνας
👁️ Το άρθρο αυτό προβλήθηκε 4280 φορές.
