Μία ολοκληρωμένη αποτύπωση της σημερινής πραγματικότητας αλλά και των πρωτοβουλιών που έχουν αναληφθεί για να αξιοποιηθούν οι αναπτυξιακές προοπτικές της Π.Ε. Τρικάλων αλλά και συνολικά της Θεσσαλίας, παρουσίασε κατά την τοποθέτησή του στο διήμερο συνέδριο «Daniel, η Θεσσαλία μετά…» της Τρικαλινής Λέσχης Προβληματισμού, ο Υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας.
Ο Τρικαλινός Υπουργός υπογράμμισε χαρακτηριστικά: «Εδώ στη Θεσσαλία, θα συνεργαστούμε με την τοπική Αυτοδιοίκηση, με την κοινωνία, αλλά και με τις επιχειρήσεις και τα επιμελητήρια, τα οποία θα είναι πλέον κέντρα προώθησης επιχειρηματικότητας, για να σχεδιάσουμε για τον τόπο μας ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο, με το οποίο θα αλλάξει το οικονομικό υπόδειγμα της περιοχής για να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της μεγάλης καταστροφής αλλά και για να μπορέσουμε πραγματικά να διασφαλίσουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και θέσεις εργασίας στον τόπο μας».
Ο Τρικαλινός Υπουργός με μια Ολιστική Προσέγγιση για την Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες που έπληξαν την περιοχή, ανέπτυξε διεξοδικά ένα νέο παραγωγικό αναπτυξιακό μοντέλο που θα αλλάξει το οικονομικό υπόδειγμα της Θεσσαλίας, υπογραμμίζοντας πως στόχος είναι η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη όλης της Περιφέρειας μέσω ενός σχεδίου ανθεκτικού και βιώσιμου στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Ο ίδιος, τόνισε τη σημασία της δημοσιονομικής σταθερότητας της χώρας που πέτυχε η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη η οποία επιτρέπει στην Ελλάδα να διαθέσει απαραίτητους πόρους για να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες επενδύσεις σε έργα υποδομών και ανάπτυξης για τη Θεσσαλία, εστιάζοντας:
-Στον πρωταγωνιστικό ρόλο που ανέλαβε η Ελλάδα στην παγκόσμια προσπάθεια αντιμετώπισης των αιτιών που οδηγούν στην κλιματική αλλαγή, καθώς από το 2019 διπλασιάστηκε η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, υπογραμμίζοντας ότι τις συνέπειές της κλιματικής κρίσης βίωσε με οδυνηρό τρόπο η Θεσσαλία με τις αλλεπάλληλες θεομηνίες.
-Στην ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής με ειδικά προγράμματα στο αναπτυξιακό καθεστώς αγροδιατροφής που θα ανακοινωθούν από το Υπουργείο Ανάπτυξης με προτεραιοποίηση σε ομάδες παραγωγών ή συνεργατικά σχήματα επισημαίνοντας ότι «η ανάπτυξη, ειδικά στη Θεσσαλία, πρέπει να εδράζεται στον πρωτογενή τομέα ο οποίος χρειάζεται μεγαλύτερη κλίμακα».
-Στην έμφαση στην πραγματική παραγωγή, υπογραμμίζοντας την ανάγκη μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων και εξαγγέλλοντας ότι το επόμενο διάστημα το Υπουργείο Ανάπτυξης θα ανακοινώσει ένα νέο αναπτυξιακό καθεστώς το οποίο προτεραιοποιεί τους στρατηγικούς κλάδους για τη χώρα μας, χαρακτηρίζοντας στρατηγικό κλάδο τη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων και τη βιομηχανία τροφίμων και εξαγγέλλοντας την επιπλέον μοριοδότηση αυτών των επενδύσεων στον συγκεκριμένο κλάδο.
-Στην ενίσχυση ουσιαστικών αναπτυξιακών υποδομών για τη Θεσσαλία με ειδική αναφορά στο ΒΙ.ΠΑ. Φαρκαδόνας το οποίο εξαγγέλθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Ανάπτυξης, καθώς σε συνεργασία του Δήμου Φαρκαδόνας και της ΕΤΒΑ θα δημιουργηθεί ένα σύγχρονο και μοντέρνο Βιομηχανικό Πάρκο 1.000 στρεμμάτων υπογραμμίζοντας πως «δημιουργούμε εδώ στον τόπο μας, στα Τρίκαλα, έναν οργανωμένο βιομηχανικό υποδοχέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ώστε όποιος θέλει να επενδύσει να το κάνει σε ένα μέρος προστατευμένο, το οποίο δεν πλημμύρισε, οργανωμένο με δίκτυα, με οπτικές ίνες, με ορθή διαχείριση των αποβλήτων. Θα υλοποιούνται έτσι δραστηριότητες οι οποίες θα είναι βιώσιμες».
-Στις προοπτικές περαιτέρω τουριστικής ανάπτυξης της Θεσσαλίας και στη σύνδεση της οικονομίας, της παραγωγής, του τουρισμού με την έρευνα και την καινοτομία, εξαγγέλλοντας πως με νέο αναπτυξιακό νόμο θα πριμοδοτούνται επιπρόσθετα οι επιχειρήσεις που θα αναπτύσσουν συνεργασία με ένα πανεπιστήμιο ή με ένα ερευνητικό ινστιτούτο με το συγκεκριμένο μοντέλο να εφαρμόζεται σε όλα τα αναπτυξιακά καθεστώτα.
Αναλυτικά σημεία της ομιλίας του Τρικαλινού Υπουργού Ανάπτυξης:
Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Κατ’ αρχάς, τον καθηγητή κύριο Βελόπουλο είχα την τύχη να τον έχω καθηγητή στην Πολυτεχνική Σχολή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ως Πολιτικός Μηχανικός.
Θέλω να ευχαριστήσω την Τρικαλινή Λέσχη Προβληματισμού για την τιμητική πρόσκληση. Είναι πολύ σημαντική, γιατί νομίζω ότι το επόμενο σχέδιο για τη Θεσσαλία μετά τον Daniel, το οποίο προφανώς θα πρέπει να συζητηθεί και να συνομολογηθεί μεταξύ Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Κοινωνίας και Πολιτείας, πρέπει να είναι βιώσιμο και ανθεκτικό στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Όλα όσα ακούστηκαν εδώ, έχουν κατά βάση σωστή προσέγγιση. Θέλω να σας περιγράψω όμως μια συνολική εικόνα για το πού βρισκόμαστε ως κοινωνία, ως οικονομία, για να δούμε το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα τα επόμενα χρόνια.
Θα σας πω, λοιπόν, ότι όλα όσα περιέγραψαν οι προλαλήσαντες και αφορούν δρόμους, έργα υποδομής, αντιπλημμυρικά σχέδια και αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία και θα περιγράψω, έχουν μία προϋπόθεση για να υλοποιηθούν: τις χρηματοδοτικές πηγές, τα χρήματα.
Χωρίς χρήματα μπορεί να συζητάμε επί μέρες και στο τέλος να μην κάνουμε τίποτα. Θέλω λοιπόν να σας περιγράψω μία συνολική εικόνα για το πού βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, ποιο είναι το διεθνές περιβάλλον και αν τελικά έχουμε διασφαλίσει ότι οι πόροι που χρειάζονται, είναι διαθέσιμοι για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε μία βιώσιμη κοινωνία και μία βιώσιμη οικονομία στη Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία τα επόμενα χρόνια.
Θα μου επιτρέψετε να περιγράψω λίγο που βρισκόμαστε σήμερα σ’ ένα γεωπολιτικό περιβάλλον με πολέμους στη γειτονιά μας. Η απόσταση μεταξύ Τρικάλων και Ουκρανίας δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από την απόσταση μεταξύ Τρικάλων και Κρήτης, για να έχουμε μία εικόνα πού συμβαίνει πόλεμος αυτή τη στιγμή.
Ο πόλεμος ο οποίος αυτή τη στιγμή εξελίσσεται στην Γάζα, επίσης είναι κάτι το οποίο απειλεί την ισορροπία και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου εμείς σήμερα προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες σταθερού οικονομικού και πολιτικού περιβάλλοντος, για να μπορέσουμε να αναπτυχθούμε.
Και βεβαίως έχουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις μιας κλιματικής κρίσης η οποία πριν από 5-6 χρόνια ίσως δεν ήταν καν θέμα συζήτησης στη χώρα μας.
Και χρειάστηκε να πληγούμε εδώ στη Θεσσαλία από φαινόμενα τα οποία έχουν περίοδο επανάληψης που ξεπερνούν τον αιώνα, δηλαδή εμφανίζονται κατά μέσο όρο μία φορά τον αιώνα, ίσως μία φορά στους πέντε αιώνες και είδαμε να συμβαίνουν τρία τέτοια γεγονότα στη Θεσσαλία τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Ξεκινάμε από τον Ιανό, στη συνέχεια είχαμε τον Daniel και τον Elias, ο οποίος έπληξε κυρίως τον Βόλο και τη Μαγνησία. Τρία φαινόμενα που θα εμφανίζονταν κατά μέσο όρος τους προηγούμενους πέντε αιώνες, εμφανίστηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αυτό, καταλαβαίνετε πόσο σκληρό και πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί.
Οι γεωπολιτικές κρίσεις, η παγκόσμια πανδημία, η υγειονομική κρίση, η πληθωριστική κρίση η οποία μας ταλανίζει και η μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση που έπληξε την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο τα τελευταία 50 χρόνια και την οποία αντιμετωπίσαμε πριν δύο χρόνια, ακόμα συνεχίζονται.
Μπορεί το κόστος ενέργειας να έχει αποκλιμακωθεί και να αποκλιμακώνεται μέρα με την ημέρα, αλλά παραμένει σχεδόν 30% – 40% υψηλότερο για τη βιομηχανία και τη μεταποίηση.
Παρ’ όλα αυτά όμως, σήμερα στην Ελλάδα έχουμε ένα σταθερό πολιτικό περιβάλλον, με μία Κυβέρνηση που έχει έναν καθαρό ορίζοντα τεσσάρων ετών μπροστά της.
Έχουμε ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, το οποίο επιβεβαιώνεται από την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, που δίνει τη δυνατότητα να έρθουν περισσότερα κεφάλαια στη χώρα μας με χαμηλότερο κόστος.
Έχουμε μία οικονομία που αναπτύσσεται με ρυθμό 3-4 φορές υψηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό 5-6 φορές υψηλότερο από τη γερμανική οικονομία σήμερα και βεβαίως αυτό οφείλεται σε μία σειρά από γεγονότα, όπως είναι η αύξηση επενδύσεων.
Έχουμε διπλασιασμό των άμεσων ξένων επενδύσεων από το ’19 μέχρι σήμερα. Έχουμε υπερδιπλασιασμό των συνολικών επενδύσεων. Οι επενδύσεις έχουν φτάσει το 15% του ΑΕΠ της χώρας και θέλουμε να προσεγγίσουμε το 70% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια.
Έχουμε διπλασιασμό των εξαγωγών από το 2019 μέχρι σήμερα. Από τα περίπου 20 δισ. ευρώ, ξεπέρασαν τα 40 δισ. ευρώ που σημαίνει ότι κάτι καλό κάνει η επιχειρηματική κοινότητα στην Ελλάδα.
Χωρίς επενδύσεις, χωρίς επιχειρηματική κοινότητα, χωρίς επιχειρηματίες και επιχειρήσεις, δεν μπορούμε ούτε θέσεις εργασίας να έχουμε, ούτε υψηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, ούτε κρατικά έσοδα ώστε να μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε όλα αυτά τα έργα που απαιτούνται.
Έχουμε νοικοκυρεμένα δημοσιονομικά. Είναι αυτά τα οποία διασφαλίζουν ότι θα έχουμε τους απαραίτητους πόρους για να προχωρήσουμε σε επενδύσεις αλλά και σε έργα υποδομών για την προσαρμογή στην κλιματική κρίση.
Το ερώτημα είναι όμως, αν όσα είπα είναι αρκετά και αν πετύχαμε τον στόχο μας. Είμαι ο πρώτος που θα πω ότι αυτά τα οποία ανέφερα είναι ικανοποιητικά, ενθαρρυντικά και αισιόδοξα, αλλά δεν είναι αρκετά.
Πρέπει τα επόμενα χρόνια να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό, αν θέλουμε πραγματικά να διασφαλίσουμε ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη, ανθεκτική στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης προς όφελος των πολιτών και των συνανθρώπων μας. Πώς θα διασφαλίσουμε βιώσιμη ανάπτυξη όμως; Πώς θα δημιουργήσουμε μία ανθεκτική κοινωνία και μία ανθεκτική οικονομία; Θα περιγράψω δύο άξονες.
Ο πρώτος έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των ενεργειών που προκαλούν την κλιματική αλλαγή και ο δεύτερος με την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης και πως όλα αυτά θα συνυπολογιστούν για ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας μας και της Θεσσαλίας.
Το 2019 ήταν το έτος κατά το οποίο το δόγμα της πολιτείας απέναντι στο περιβάλλον άλλαξε, όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης -στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα το Σεπτέμβριο του 2019 -ανακοίνωσε από τη Ν. Υόρκη ότι η Ελλάδα πρόκειται να αποσύρει τη λειτουργία των λιγνιτικών εργοστασίων μέχρι το 2028.
Μέχρι τότε κανείς δεν το συζητούσε. Συνεχίζαμε να επενδύουμε στη λιγνιτική παραγωγή. Και θα αναρωτηθεί κανείς «είναι κακό να αξιοποιεί κάποιος ένα ορυκτό καύσιμο το οποίο διαθέτουμε για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια;»
Τα αποτελέσματα του Daniel και το κόστος αντιμετώπισης των αποτελεσμάτων αυτών, μας δίνει το σήμα για ποιο λόγο πρέπει να γίνει τόσο ενεργά και να αντιμετωπίσουμε τα αίτια που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Άρα να μειώσουμε και να εξαλείψουμε την ηλεκτροπαραγωγή από ορυκτά καύσιμα που είναι ίσως η Νο1 αιτία, εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι αυτό το οποίο προκαλεί την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη και άρα την κλιματική αλλαγή και συνεπώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα που σε επίπεδο πλανήτη έχουν διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία.
Η Ελλάδα ανέλαβε το ρόλο της στην παγκόσμια προσπάθεια αντιμετώπισης των αιτιών που οδηγούν στην κλιματική αλλαγή, το 2019. Από τότε διπλασιάσαμε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αξιοποιώντας τον άπλετο ελληνικό ήλιο, αλλά και το δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας.
Από το 2015 ως το 2019 κατασκευάζονταν στη χώρα μας περίπου 20mw ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το 2022 κατασκευάσαμε 1.700 mw, δηλαδή δέκα φορές σχεδόν περισσότερες σε έναν χρόνο. Το σύνολο των ανανεώσιμων πηγών που κατασκευάστηκαν την πενταετία 2014 – 2019 κατασκευάστηκαν μόνο το 2022. Το 2023 συνεχίσαμε και προσεγγίσαμε τα 2.000mw.
Σήμερα το να παράγεις ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο κοστίζει περίπου 50 με 60 ευρώ τη μεγαβατώρα (mw), όταν το να παράγεις μία ηλεκτρική μεγαβατώρα από το λιγνίτη, κοστίζει πάνω από 200 ευρώ.
Όταν παράγεις μία ηλεκτρική μεγαβατώρα από το φυσικό αέριο, κοστίζει 130 ευρώ. Από τον ήλιο κοστίζει 60 ευρώ. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, για ποιο λόγο είναι μονόδρομος για εμάς να αξιοποιήσουμε το ανανεώσιμο δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας, κάτι το οποίο μας εξασφαλίζει στρατηγική αυτονομία.
Γιατί δεν παράγουμε φυσικό αέριο, το εισάγουμε, ενώ τον ήλιο και τον αέρα τον διαθέτουμε. Αυτά είναι ορισμένα απ’ όσα κάναμε και βεβαίως το προηγούμενο διάστημα δώσαμε τη δυνατότητα στην επιχειρηματική κοινότητα και στα νοικοκυριά να αξιοποιήσουν μέσα από το πρόγραμμα φωτοβολταϊκών στη στέγη, τη δυνατότητα εικονικού συμψηφισμού παραγωγής και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο καλύτερος τρόπος για να μειώσουμε την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, είναι να μειώσουμε την κατανάλωση ενέργειας που παράγει το διοξείδιο του άνθρακα και βεβαίως η εξοικονόμηση ενέργειας μέσα από τα προγράμματα «Εξοικονομώ» και τα προγράμματα «Αλλάζω Συσκευή».
Αυτά βοηθούν να πετύχουμε με τον πιο φτηνό τρόπο τη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέσα από τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας – που σημαίνει χαμηλότερος λογαριασμός στο νοικοκυριό και τις επιχειρήσεις – και αυτό είναι κάτι το οποίο θα συνεχίσουμε να εξελίσσουμε στη χώρα μας με προτεραιότητα μέσα από χρηματοδοτικά προγράμματα.
Ερχόμαστε τώρα στο πώς θα αντιμετωπίσουμε και πώς θα προσαρμοστούμε στις επιπτώσεις. Πώς δηλαδή θα αντιμετωπίσουμε τα ακραία καιρικά φαινόμενα τα οποία χτυπάνε την πατρίδα μας και όχι μόνο.
Πρέπει να σας πω ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2019 και στις αρχές του 2020 διετέλεσα Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Τότε λοιπόν διαπιστώσαμε κάτι το οποίο ήταν πολύ γνωστό βεβαίως, ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των αγροτών είναι το νερό. Το κόστος άντλησης και η επάρκεια σε νερό κατάλληλο για άρδευση.
Τότε προχωρήσαμε σε ένα πολύ οραματικό σχέδιο, σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης αγροπεριβαλλοντικών υποδομών, συγκεντρώνοντας μελέτες οι οποίες είχαν εκπονηθεί επί δεκαετίες στη χώρα και οι οποίες τακτοποιήθηκαν και προτεραιοποιήθηκαν. Αυτές τις μελέτες χρησιμοποιεί και αξιοποιεί σήμερα η Αγγλία για τον σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής της θωράκισης. Για να μπορέσουμε τελικά να αξιοποιήσουμε το νερό το οποίο μας πνίγει το χειμώνα και μας λείπει το καλοκαίρι.
Βεβαίως εδώ θα μου πείτε, θα μου επιτρέψετε να πω δύο πράγματα για το Φράγμα της Μεσοχώρας. Είναι σωστά αυτά τα οποία ακούστηκαν. Δεν ήταν θέμα πολιτικής βούλησης όμως, γιατί είναι συγκεκριμένοι οι λόγοι, κύριε Νομάρχα, για τους οποίους δεν έχει προχωρήσει η ολοκλήρωσή του. Είναι συγκεκριμένες οι ομάδες εκείνες οι οποίες προστρέχουν συστηματικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για να μην ολοκληρωθεί.
Όταν ήμουν Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκδώσαμε την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων με βάση τη νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και θεωρώ ότι το επόμενο διάστημα, -παρόλο που άργησε, έχουμε και απεργίες- θα έχουμε μια δίκαιη απόφαση από το ΣτΕ. Όταν θα δημοσιευτεί η απόφαση, καθώς δεν μπορούμε εμείς να πούμε τι θα κάνει το ΣτΕ.
Αλλά είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε μια απόφαση που θα καταλήξει, μετά από δύο δεκαετίες, στην ολοκλήρωση του φράγματος. Αυτήν τη στιγμή είναι εγκατεστημένος ο εργολάβος και εκσυγχρονίζει το φράγμα, γιατί εκεί οι πίνακες και τα συστήματα, αυτοματοποίηση κ.λπ. είναι προ 20ετίας. Έχουν ακόμα κουμπιά και μανιβέλες. Τώρα εγκαθιστούν νέους πίνακες, νέα συστήματα παρακολούθησης και ελέγχου του φράγματος. Προχωρούμε και σε μια σειρά άλλων ενεργειών.
Έχουμε πολλή όρεξη αλλά και μεγάλα σχέδια στο Υπουργείο Ανάπτυξης για να ισχυροποιήσουμε την ανάπτυξη στη χώρα μας. Μια ανάπτυξη που, ειδικά στη Θεσσαλία, πρέπει να εδράζεται στον πρωτογενή τομέα. Και θα πω ότι ο πρωτογενής τομέας για να προχωρήσει, χρειάζεται μεγαλύτερη κλίμακα.
Έχουν αλλάξει οι συνθήκες. Δεν μπορεί ένας αγρότης μόνος του, ένας γεωργός με 100, 200, 300, 500 στρέμματα, ένας κτηνοτρόφος με 200, 300 αμνοερίφια, με 50 αγελάδες να ανταγωνιστεί συνεργατικά σχήματα και αγρότες στην Ευρώπη οι οποίοι κατέχουν και δουλεύουν χιλιάδες στρέμματα, χιλιάδες εκτάρια. Κτηνοτροφικές μονάδες 2, 3 χιλιάδων μοσχαριών και αντίστοιχα αιγοπροβάτων.
Ρωτάω πώς θα γίνει αυτό; Απαντώ ότι θα γίνει μέσα από τη συνεργασία, μέσα από τα συνεργατικά σχήματα, μέσα από τους συνεταιρισμούς.
Εμείς στα επόμενα προγράμματα στο αναπτυξιακό καθεστώς αγροδιατροφής που θα ανακοινώσουμε, θα δίνουμε προτεραιοποίηση σε αυτούς που θα προχωρήσουν επενδύσεις και θα είναι ομάδες παραγωγών ή συνεργατικά σχήματα.
Άρα δεν μπορεί ο αγρότης που αγοράζει ένα-ένα το τσουβάλι το λίπασμα και το αγοράζει από δεύτερο και από τρίτο χέρι, να ανταγωνιστεί τον συνεταιρισμό ή τον αγρότη που αγοράζει όλο το φορτίο λιπάσματος στην Ευρώπη.
Γι’ αυτό πρέπει να πάμε σε συνεργατικά σχήματα για να έχουμε την οικονομία, να έχουμε την κρίσιμη μάζα που θα βοηθήσει και να μειωθεί το κόστος παραγωγής, γιατί οι αγορές των εφοδίων θα έχουν κλίμακα και θα είναι σε πρώτο χέρι κατευθείαν από τις εταιρίες. Άρα θα είναι μειωμένο το κόστος παραγωγής αλλά και σε ό,τι αφορά τις τιμές πώλησης θα μπορούμε να έχουμε πιο δίκαιες τιμές γιατί άλλη είναι η διαπραγματευτική δυνατότητα του ενός κτηνοτρόφου με 150 πρόβατα και άλλη ενός συνεργατικού σχήματος με 100 κτηνοτρόφους με 5.000 τόνους παραγωγή ή με 20.000 τόνους παραγωγή γάλακτος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και αυτό λοιπόν ερχόμαστε εμείς να στηρίξουμε μέσα από τα μέτρα τα οποία έχουμε λάβει αλλά θα πάρουμε και το επόμενο διάστημα, επαναλαμβάνω, κίνητρα τελικά για επενδύσεις σε αυτούς οι οποίοι θα προχωρούν σε συνεργασίες.
Και βεβαίως διαχείριση του ύδατος, πολύ σωστά είπατε, πρέπει να αλλάξουμε και τον τρόπο που αρδεύουμε. Δεν μπορούμε να αρδεύουμε και να ξοδεύουμε 600 κυβικά το στρέμμα. Πρώτα η εξοικονόμηση και στη συνέχεια και τα έργα τα οποία βοηθούν.
Στη συνέχεια όμως τα αγροτικά προϊόντα πρέπει να μεταποιηθούν. Στη Θεσσαλία θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στη μεταποιητική βιομηχανία. Ήδη το επόμενο διάστημα στο Υπουργείο Ανάπτυξης θα ανακοινώσουμε ένα νέο αναπτυξιακό καθεστώς το οποίο προτεραιοποιεί τους στρατηγικούς κλάδους για τη χώρα μας.
Νο1 στρατηγικός κλάδος είναι η μεταποίηση αγροτικών προϊόντων και η βιομηχανία τροφίμων. Θα δίνουμε περισσότερα μόρια ώστε τέτοιες επιχειρήσεις και τέτοιες επενδύσεις να έχουν πρώτες πρόσβαση στα αναπτυξιακά εργαλεία και στα χρηματοδοτικά εργαλεία που δημιουργούμε.
Βεβαίως έχουμε και άλλους στρατηγικούς τομείς που θα προτεραιοποιηθούν μέσα από το αναπτυξιακό καθεστώς το οποίο θα ανακοινώσουμε τους επόμενους δύο μήνες.
Κρίσιμες πρώτες ύλες, γάλλιο παράγουμε, νικέλιο έχουμε, μαγνήσιο, επίσης κυκλική οικονομία. Και βεβαίως βιομηχανία παραγωγής εξοπλισμού που θα μας βοηθήσει να πετύχουμε την πράσινη μετάβαση, το green transition.
Έχουμε ήδη στη Λάρισα βιομηχανίες που παράγουν, για παράδειγμα, βάση για φωτοβολταϊκά. Υπάρχει επένδυση, υπάρχει επενδυτής που θέλει να κατασκευάσει στο λιμάνι του Βόλου μονάδα που θα παράγει βάσεις για πλωτές ανεμογεννήτριες.
Να πώς μπορεί η Θεσσαλία να αξιοποιήσει τα αναπτυξιακά εργαλεία τα οποία σχεδιάζουμε για να επαναβιομηχανοποιήσουμε τον τόπο μας. Γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μακριά και σταθερά χωρίς βιομηχανική βάση.
Αν δεν έχεις σταθερή βιομηχανία, δεν μπορείς να διασφαλίσεις ούτε σταθερές θέσεις εργασίας, ούτε υψηλά αμειβόμενες. Η βιομηχανία αμείβει κατά 30% περισσότερο το προσωπικό της και τους εργαζόμενους από οποιονδήποτε άλλο κλάδο στην Ελλάδα.
Απαιτείται φυσικά και μια σταθερή οικονομία. Όλες οι χώρες οι οποίες έχουν σταθερές και μεγάλες οικονομίες, έχουν ισχυρή βιομηχανική παραγωγή η οποία τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα έχει προσεγγίσει το 10% του ΑΕΠ της χώρας, δηλαδή μεγαλύτερο ποσοστό συμμετέχει σήμερα η βιομηχανία απ’ ό,τι το 2009.
Είναι ο μόνος κλάδος μαζί με τον τουρισμό που έχουν ξεπεράσει τις επιδόσεις του 2009. Η οικοδομή είναι κάτω από 50% σε σχέση με το 2009 για να έχουμε εικόνα. Και το ΑΕΠ της χώρας μετά από 3-4 χρόνια ανάπτυξης ακόμα βρίσκεται 20% με 25% κάτω απ’ ό,τι ήταν το 2009 σε βάθος αξίας. Αυτό δείχνει τον δρόμο που πρέπει να διανύσουμε.
Στον αναπτυξιακό νόμο και το νέο αναπτυξιακό καθεστώς που θα ανακοινώσουμε, θα προτεραιοποιούμε τις επιχειρήσεις που θα προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις. Επίσης, θα εισαχθούν κριτήρια που θα δίνουν έξτρα μόρια και σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος, όπως η διενέργεια εκθέσεων αειφορίας και μείωσης εκπομπών μέτρησης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Μια υποχρέωση που ως αρμόδιος Υπουργός Περιβάλλοντος πέρασα στον νόμο. Επιχειρήσεις οι οποίες θα σέβονται συνολικά το περιβάλλον και θα μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, το ανθρακικό αποτύπωμα, θα παίρνουν επίσης περισσότερα μόρια.
Με αυτόν τον τρόπο μέσα από τα εργαλεία που δημιουργούμε «εκπαιδεύουμε» ουσιαστικά και την οικονομία της χώρας μας, ώστε να ξέρει ο καθένας πού πρέπει να κινηθεί. Να, πώς μια πολιτεία μπορεί όχι να υποχρεώσει αλλά να καθοδηγήσει με έναν διδακτικό τρόπο το πώς πρέπει να κινηθεί και η οικονομία και η κοινωνία. Βεβαίως, με τα αντίστοιχα κίνητρα.
Οργανωμένοι υποδοχείς. Πού θα έρθουν οι βιομηχανίες; Πού θα κατασκευαστούν; Πού θα γίνουν οι νέες κτηνοτροφικές μονάδες; Πού θα τοποθετηθούν; Δίπλα στα ποτάμια τα οποία πλημμυρίζουν; Σε περιοχές οι οποίες γνωρίζουμε, ότι αντιμετωπίζουν κινδύνους και που σε λίγο δεν θα μπορεί να ασφαλίσει καμία ασφαλιστική εταιρία και βεβαίως το κράτος δεν θα μπορεί να αναλάβει και ένα τέτοιο κόστος; Ανακοίνωσα πριν λίγες μέρες τη συνεργασία του Δήμου Φαρκαδόνας και της ΕΤΒΑ για τη δημιουργία ενός σύγχρονου μοντέρνου Βιομηχανικού Πάρκου στον Δήμο Φαρκαδόνας περίπου 1.000 στρεμμάτων και με δυνατότητα επέκτασης. Δημιουργούμε εδώ στον τόπο μας στα Τρίκαλα, έναν οργανωμένο βιομηχανικό υποδοχέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ώστε όποιος θέλει να επενδύσει να το κάνει σε ένα μέρος προστατευμένο, το οποίο δεν πλημμύρισε, οργανωμένο με δίκτυα, με οπτικές ίνες, με ορθή διαχείριση των αποβλήτων. Θα υλοποιούνται έτσι δραστηριότητες οι οποίες θα είναι βιώσιμες.
Η Θεσσαλία, δόξα τω Θεώ, έχει πολλούς ελκυστικούς προορισμούς. Πόσο σημαντικός είναι ο τουρισμός για τον τόπο μας. Θα σας πω το παράδειγμα του Μύλου των Ξωτικών , που έδωσε άλλη δυναμική στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου μας.
Να πώς τελικά μια πολιτική απόφαση μπορεί να αλλάξει έναν τόπο. Η Κυβέρνησή μας και ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να το κάνει κάθε μέρα σε επίπεδο χώρας. Βεβαίως πιστεύω ότι τα αποτελέσματα φαίνονται, άλλα δεν είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι. Έχουμε δουλειά να κάνουμε.
Θα κλείσω με κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό και αφορά το νέο αναπτυξιακό καθεστώς που θα ανακοινωθεί, αλλά και για τα επόμενα που θα σχεδιαστούν θα είναι σημαντικός άξονας.
Η σύνδεση της οικονομίας, της παραγωγής, του τουρισμού με την έρευνα και την καινοτομία. Η χώρα μας πρέπει να σας πω ότι τα τελευταία 4-5 χρόνια σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η πρώτη στην Ευρώπη σε αύξηση δαπανών στην έρευνα και την καινοτομία. Μάλιστα είναι -σε απόλυτα μεγέθη- η έκτη χώρα στην Ευρώπη. Τι αποτέλεσμα όμως έχουν αυτές οι δαπάνες; Η έρευνα που γίνεται πώς συνδέεται με την παραγωγή για παράδειγμα αγροδιατροφικών προϊόντων; Πώς βοηθούν τον αγρότη να παράγει καλύτερα προϊόντα, πιο ποιοτικά με λιγότερα εφόδια, με λιγότερο λίπασμα, με λιγότερο κόστος και με μεγαλύτερη προστασία του περιβάλλοντος; Πώς όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους;
Στον νέο αναπτυξιακό νόμο κάνουμε το εξής. Οι επιχειρήσεις οι οποίες θα δηλώσουν ότι θα συνεργαστούν με ένα πανεπιστήμιο ή με ένα ερευνητικό ινστιτούτο και θα δώσουν τουλάχιστον το 10% της επιχορήγησης στο ερευνητικό ινστιτούτο ή στο πανεπιστήμιο για να τις βοηθήσει να παράγουν καινοτόμα προϊόντα, θα λαμβάνουν περισσότερα μόρια. Θέλουμε να το εφαρμόσουμε σε όλα τα αναπτυξιακά καθεστώτα και σε αυτό της αγροδιατροφής, της κυκλικής οικονομίας, τα οποία θα ανακοινώσουμε, αλλά και στα υπόλοιπα καθεστώτα του αναπτυξιακού νόμου. Φέρνουμε κοντά την επιστημονική κοινότητα και τα ερευνητικά ινστιτούτα με την παραγωγή, τον τουρισμό, τις μεταποιητικές μονάδες, ώστε μέσα από αυτή την όσμωση να αρχίσουν να αλληλεπιδρούν και να παράγουν υψηλότερης προστιθέμενης αξίας προϊόντα. Αυτά θα μας πάνε μπροστά, αυτά θα μας δώσουν πλεονέκτημα. Το να παράγεις commodities, το να παράγεις δηλαδή γάλα, είναι ένα δύσκολο πεδίο ανταγωνισμού. Είναι δύσκολο, για παράδειγμα να ανταγωνιστούμε την Ολλανδία, εκεί το γρασίδι φυτρώνει και απλά το κόβουν. Εμείς εδώ πρέπει να το ποτίζουμε και να το λιπαίνουμε. Έχουν πολύ μεγαλύτερη κλίμακα εκεί, έχουν άλλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, έχουν τεχνογνωσία που εμείς δεν έχουμε αναπτύξει. Για αυτό επενδύουμε στα προϊόντα προστιθέμενης αξίας. Προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης και όχι μόνο. Όχι μόνο στην αγροδιατροφή, αλλά στη βιομηχανία και παντού. Αυτά λοιπόν ετοιμάζουμε.
Εδώ στη Θεσσαλία, θα συνεργαστούμε με την τοπική Αυτοδιοίκηση, με την κοινωνία, αλλά και με τις επιχειρήσεις, με τους εκπροσώπους και τα επιμελητήρια, τα οποία θα είναι πλέον κέντρα προώθησης επιχειρηματικότητας. για να σχεδιάσουμε για τον τόπο μας ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο, με το οποίο θα αλλάξει το οικονομικό υπόδειγμα της περιοχής. Το οποίο θα δημιουργηθεί μετά από τη μεγάλη καταστροφή για να μπορέσουμε πραγματικά να διασφαλίσουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και θέσεις εργασίας στον τόπο μας.
Μην ξεχνάμε ότι και σήμερα που μιλάμε, στα Τρίκαλα ο πληθυσμός μειώνεται. Στα Τρίκαλα του τουρισμού, στα Τρίκαλα της βιομηχανίας και της μεταποίησης τροφίμων. Έχουμε τις μεγαλύτερες μεταποιητικές μονάδες τροφίμων στην Ελλάδα εδώ στα Τρίκαλα. Στα Τρίκαλα του πανέμορφου αυτού τόπου και περιβάλλοντος, του θρησκευτικού τουρισμού. Παρόλα αυτά ο πληθυσμός μειώνεται. Κάτι πρέπει να αλλάξουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
