Με ευλάβεια και κατάνυξη εορτάστηκε και φέτος πανηγυρικά την Κυριακή των Μυροφόρων η Σύναξη της Εφεστίου Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας «Επισκέψεως» η οποία φυλάσσεται στον ομώνυμο παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό και είναι από τα ιερότερα και πολυτιμότερα κειμήλια της πόλεως των Τρικάλων και γενικότερα της αγιοτόκου Θεσσαλικής γης.
Πλήθος ευλαβών προσκυνητών, τηρώντας τα μέτρα κατά της πανδημίας του κορωνοϊού, προσήλθαν στον Ιερό Ναό για να λάβουν τη χάρη και την ευλογία της Υπεραγίας Θεοτόκου με την επιβλητική της μορφή η οποία εικονίζεται Βρεφοκρατούσα και επιγράφεται «Η ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ονομασία συνηθισμένη στη βυζαντινή εικονογραφία, αλλά μοναδική ίσως στον ελλαδικό χώρο.
Την κυριώνυμη ημέρα της εορτής Κυριακή 16 Μαΐου 2021 το πρωί τελέσθηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου και συλλειτουργούντων του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Προκοπίου του ομωνύμου χωρίου Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμαδρίτου Διονυσίου Κλάδη, του και Πνευματικού του νεοχειροτονηθέντος Διακόνου, του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Παναγίας Επισκέψεως Τρικάλων Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Γραδούλα και των δύο Διακόνων της Ιεράς Μητροπόλεως.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεπτός μας Ποιμενάρχης κ. Χρυσόστομος τέλεσε την εις Διάκονο Χειροτονία του Μοναχού Προδρόμου, κατά κόσμον Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος, σκορπίζοντας χαρά και συγκίνηση στους πιστούς που κατέκλυσαν τον Ιερό Ναό για να παρακολουθήσουν τόσο τη Θεία Λειτουργία όσο και τη χειροτονία του.
Απευθυνόμενος στο νέο Διάκονο, ο οποίος θα είναι άμισθος, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε τα εξής:
«Πανηγυρίζουμε σήμερα, αδελφοί, στη σύναξή μας αυτή την εικόνα της Παναγίας της Επισκέψεως. Είναι μία πνευματική ευκαιρία στην οποία μας δίνεται η δυνατότητα να προσφύγουμε και πάλι στο πρόσωπο της Παναγίας μητέρας του Θεού και μητέρας όλων μας και να ζητήσουμε την προστασία, την βοήθεια και την αρωγή της στις καθημερινές δυσκολίες της ζωής, αλλά και να την ευχαριστήσουμε για τις πολλαπλές ευεργεσίες της.
Επίσης, σήμερα μας δίνεται η δυνατότητα με τη χάρη του Θεού και την έμπνευση του Παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος να οδηγήσουμε τα βήματα ενός αφιερωμένου νέου μονάχου στο ιερό θυσιαστήριο. Πρόκειται για τον οσιώτατο μοναχό Πρόδρομο, ο οποίος ήδη ασκεί τον μοναχικό βίο σε ένα από τα απομακρυσμένα μοναστήρια της επαρχίας μας στη Ιερά Μονή Ορφανού και εκεί ζει την κατά μόνας προσωπική επικοινωνία με τον Θεό, απομονωμένος και μόνος, μοναχός.
Σύμφωνα με την τάξη της εκκλησίας μας, πριν τη μοναχική κουρά, δηλαδή την ακολουθία της ένταξης ενός ανθρώπου στην μοναχική οικογένεια, προηγείται μια περίοδος δοκιμής του, πριν εισέλθει στο Τάγμα των αγγέλων, όπως ονομάζονται οι μοναχοί. Είναι μία περίοδος σημαντική, καθώς δοκιμάζεται, πριν πάρει την τελική απόφαση για την μόνιμη εγκατάσταση του στον ιερό μοναστηριακό τόπο της μετανοίας του. Η λειτουργία ενός Μοναστηριού έχει πολλές δραστηριότητες. Κύρια και βασική είναι αυτή που ονομάζουμε λειτουργική δραστηριότητα. Πρέπει ο Ιερός ναός του Μοναστηριού να λειτουργείτε. Να τελούνται τα ιερά μυστήρια, ώστε όσοι εγκαταβιώνουν εκεί, αλλά και όσοι προσκυνητές έρχονται να υποβάλλουν τον σεβασμό τους στην Ιερά Μονή να συμμετέχουν στα μυστήρια της εκκλησίας. Σήμερα οδηγούμε τα βήματα του Μονάχου Προδρόμου στο ιερό θυσιαστήριο για να εξυπηρετήσει αυτή τη μεγάλη διακονία, την υπουργεία των μυστηρίων του Θεού, λαμβάνοντας από τα χέρια του επισκόπου, τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης, του Διακόνου. Ο προγενέστερες βίος του, η απόφασή του να μείνει μόνος στο μοναστήρι του Ορφανού, και η δοκιμασία του τα δύο χρόνια που πέρασε εκεί, μαρτυρούν την αποφασιστικότητα του σημερινού βήματος του, να έρθει και να λάβει την χάρη του Αγίου Πνεύματος και την δωρεά της ιερωσύνης.
Ο συνδυασμός της ιδιότητας του μοναχού αλλά και του χαρίσματος της ιεροσύνης είναι ένας συνδυασμός που μπορεί να δημιουργήσει θαύματα μέσα στη ζωή της εκκλησίας μας. Ως μοναχός από τη μία μεριά καλείται, αυτή την επιλογή της ζωής του να την μετατρέψει σε μία ευεργετική γι’ αυτόν επιλογή. Προφανώς, δεν είναι κάτι το εύκολο ούτε χαρίζεται. Αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος. Είναι δρόμος ενάντια στην ανθρώπινη φύση αλλά είναι ένας δρόμος, που, όταν κάνεις φτάσει στο τέλος του, βρίσκεται σε πολύ υψηλά πνευματικά επίπεδα. Επίπεδα και σημεία για τα οποία ο ίδιος ο Χριστός μας μίλησε, όταν ακούμε στο ευαγγέλιο του να λέγει ότι, «λήψονται ἐκατονταπλασίονα».
Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι η εκκλησία, και ο μοναχισμός θεωρεί τον κόσμο ασήμαντο ή άχρηστο ή ό,τι περιέχεται μέσα σε αυτόν είναι κακό. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού ο Θεός είναι ο δημιουργός όλων αυτών. Αντίθετα, σημαίνει ότι η τέλεια αφοσίωση στον Θεό, απερίσπαστη από την βοιωτική μέριμνα, μπορεί με σιγουριά να οδηγήσει στην ουράνια πολιτεία, στην πραγματική ζωή της αγάπης του Θεού. Ο μοναχός στην Ορθόδοξη παράδοση της εκκλησίας μας δεν ασκείται για την προσωπική του μόνο προκοπή, αλλά η προσευχή του γίνεται υπέρ του κόσμου όλου. Αποστρέφεται την κοσμικότητα του κόσμου, όχι τον κόσμο καθ’ εαυτόν, και προσεύχεται με μεγαλύτερη καθαρότητα υπέρ του κόσμου, λόγω της απομάκρυνσής του απ’ αυτόν.
Από την άλλη μεριά το μεγάλο αξίωμα της ιεροσύνης αποτελεί ένα μυστήριο το οποίο έχει την ανταπόδοση του και την ανταπόκριση του στον ουρανό.
Ο ιερέας τελεί τα μυστήρια επί της γης, αλλά αυτά τα μυστήρια τελειοποιούνται με την χάρη του Αγίου Πνεύματος στον ουρανό. Κατά αυτόν τον τρόπο η γη μεταμορφώνεται σε ουρανό και ουρανός φανερώνεται στη γη. Η ιεροσύνη είναι το μυστήριο που δόθηκε από τον ίδιο τον Χριστό, μετά την ανάστασή του, όταν στην πρώτη εμφάνισή του έδωσε στους μαθητές πνεύμα Άγιο και τους έδωσε την δυνατότητα με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στη συνέχεια κατά την Πεντηκοστή να μεταμορφώσουν όλο τον κόσμο. Αυτής της μεγάλης δωρεάς γίνεσαι μέτοχος σήμερα, αγαπητέ, Πρόδρομε, και καλείσαι με την χάρη της ιεροσύνης να μεταμορφώσεις όλους, όσοι θα προσέρχονται στο μοναστήρι για να προσκυνήσουν τα ιερά σεβάσματα που φυλάσσονται εκεί.
Έχοντας ταύτα πάντα υπ’ όψιν σου «εἴσελθε, εἰς τὴν χαράν τοῦ Κυρίου σου» και απόλαυσε, όσα ο Κύριος δίδει στους πιστούς και φρόνιμους οικονόμους του. Η ευχή μου και η ευχή του πιστού λαού να σε στηρίζει στο έργο της ιερωσύνης».
Ο Σεβασμιώτατος έδωσε στο νέο Διάκονο το όνομα Βαρνάβας, προς τιμή του πρώτου Πνευματικού του Επισκόπου μας στην Πρέβεζα π. Βαρνάβα Λαμπροπούλου.
Προ της Απολύσεως της Θείας Λειτουργίας ευλογήθηκε το ύψωμα προς την τιμή της Παναγίας.
Τελέστηκε επίσης επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη του μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κυρού Ιωάννου με την ευκαιρία συμπληρώσεως έξι μηνών από την κοίμησή του.
Να ευχηθούμε στον νέο Διάκονο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, να είναι άξιος της τιμής και της χάριτος που έλαβε και να ευαρεστήσει τον Θεό και τους ανθρώπους.
