Ἐπί τῇ Βαϊοφόρῳ Εἰσόδῳ τοῦ Κυρίου | ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης

τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως

Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης

Π ρ ό ς

Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν Φιλόχριστον λαόν

τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας Αὐτοῦ

«Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου…», (Ματθ. 21,9).

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!

Μὲ αὐτὴ τὴν ἐνθουσιαστικὴ πρόταση καὶ γεμάτη προσδοκίες, ὑποδέχθηκαν οἱ Ἰουδαῖοι τὸν Κύριο στὴν Ἱερουσαλήμ. Ἕναν ἐνθουσιασμὸ ποὺ γέννησε τὸ ἄκουσμα ἀπὸ τὸ διπλανὸ χωρίο τῆς Βηθανίας, ὅτι ἄνθρωπος ἐκ νεκρῶν ἀνέστη, ὁ Λάζαρος. Σίγουροι, ὅτι αὐτὸς ποὺ τον ἀνέστησε εἶναι ὁ Μεσσίας-Χριστὸς ξεχύνονται στὴν ἀνατολικὴ πύλη τῶν τειχῶν τῆς Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν. Ἄραγε, τί προσδοκοῦσαν ἀπ’ Αὐτόν; Ἕνα παντοδύναμο ἡγέτη ποὺ θα δημιουργοῦσε ἕνα κυρίαρχο κράτος ἐναντίον πάντων; Ἕναν ἐπαναστάτη, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν βία καὶ τὰ ὅπλα θὰ ἔδιωχνε τοὺς Ῥωμαίους κατακτητές; Σὲ κάθε περίπτωση περίμεναν νὰ ἐκπληρώσει τὶς κοσμικὲς προσδοκίες τους γιὰ τὴν ἐγκαθίδρυση μιᾶς βασιλείας ποὺ θὰ ἐπιβεβαίωνε καὶ θὰ ἐκπλήρωνε, ὅτι ὁ λαός τους ἦταν ὁ ἐκλεκτός καὶ περιούσιος καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι λαοὶ εἶναι ἐχθροὶ ὄχι μόνο τῶν ἰδίων ἀλλὰ καὶ τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστὸς ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πώλου ὄνου γιὰ νὰ φανερώσει τὴν βασιλεία Του. Μιὰ νέα βασιλεία, ὅπου ἡ ἀποκλειστικότητα καταργεῖται. Ὅλοι χωροῦν μέσα σ’αὐτή, διότι τὸ βασίλειό Του εἶναι ἡ ἀγάπη. Σ’ αὐτὸ δὲν χωρεῖ καμία βία, καμία ἐξουσιαστικὴ ἐπιβολή, καμία πίεση καὶ ἐξαναγκασμός, καμία διάκριση φύλου ἤ ἐθνικότητος ἤ θρησκείας. Μόνο ἡ ἀγάπη χωρεῖ, ἐκπεφρασμένη καὶ βιουμένη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ ὡς παράδειγμα πρὸς ὅλους. Μιὰ ἀγάπη θυσιαστική. Προσφέρεται, ἐκουσίως, ὁ ἴδιος ὡς θυσία ὑπὲρ τῆς σωτηρίας ὅλων τῶν ἄνθρωπων. Καὶ ὅλα αὐτὰ ὄχι ὡς διατεταγμένες ἐντολές, ἀλλὰ ὡς πράξη τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος γίνεται ἄνθρωπος, ὥστε νὰ μὴν ὑπάρχει ἀμφιβολία, οὔτε ἔνσταση γιὰ πιθανὴ οὐτοπία.

Ἄλλο περίμεναν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἄλλο τοὺς ἦρθε! Ἡ ἔκπληξη μεγάλη καὶ ἀκατανόητη. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ οἱ περισσότεροι δὲν ἤθελαν νὰ καταλάβουν, ποιος εἶναι καὶ τί καινούργιο κομίζει στὸν κόσμο. Ὁ Χριστὸς προχωρᾶ τὸ ἔργο τῆς ἀγάπης ἕως ἐσχάτων, μέχρι σταυροῦ καὶ θανάτου καὶ ταφῆς. Ὁ Χριστός, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, εἶναι ἡ ἐσταυρωμένη ἀγάπη. «Ἡ ἄκρα ταπείνωσις». Εἶναι τὸ ὑπόδειγμα τῆς ζωῆς γι’ αὐτοὺς ποὺ ἐλεύθερα θέλουν νὰ τὸν ἀκολουθήσουν. Δυστυχῶς, ἡ ζωὴ τῆς ἀγάπη δὲν εἶναι ἀποδεκτὴ ἀπὸ τοὺς περισσότερους, διότι προϋποθέτει τὴ θυσία. Καὶ θυσία σημαίνει αὐταπάρνηση καὶ αὐτοκατάργηση πρὸς χάριν τῶν ἄλλων, ἔστω κι ἄν αὐτοὶ οἱ ἄλλοι εἶναι παράλογοι ἤ ἐχθροί, «πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς», (Ματθ. 5,44).

Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ δηλώνει τὴν πορεία τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸ πάθος. Κανεὶς δὲν τὸ ὑποψιάζεται, διότι ἄλλα φαντάζονται γι’ Αὐτόν. Ἡ δράση του ὅμως στὴν Ἱερουσαλήμ, ἡ δημόσια φανέρωση τῆς βασιλείας τῆς ἀγάπης Του, ἀπογοήτευσε καὶ θύμωσε πολλούς, ὥστε ἐν τέλει νὰ τὸν ἐξοντώσουν. Ἀλλ’ ἡ ἀγάπη δὲν περιορίζεται. Τὸ σχέδιο καὶ τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ προχωρᾶ ἀθόρυβα καὶ δυναμικά. Τοῦτο τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἐνεργεῖται ἀπὸ τὸν Ἴδιο, ἀλλὰ τὰ ἀποτελέσματά του εἶναι ἀνοικτὰ πρὸς ὅλους ἀδιακρίτως.

Μετὰ τὴν ἀσκητικὴ προσπάθεια τῆς περιόδου ποὺ διανύσαμε, τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, καλούμεθα ὅλοι νὰ συμπορευθῶμεν μαζί Του ἀπὸ σήμερα καὶ ὅλη τὴν Μεγάλη Ἐβδομάδα, πρὸς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἀπολαμβάνοντας τὰ ἀποτελέσματα τοῦ σωτηρίου ἔργου Του. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ, μέσω τῶν ὕμνων της «συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτοῦ ταῖς τοῦ βίου ἠδοναῖς», ὥστε νὰ φτάσωμε αἰσίως στὴν φωτοφόρο ἀνάστασή Του, στὴν χαρὰ τῆς βασιλείας Του, στὴν ἔσχατη παρουσία τῆς ἀγάπης Του, ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, καὶ ἐπὶ τοῦ κενοῦ μνημείου.

Ἄς μὴ χάσωμε αὐτὴ τὴν πνευματικὴ εὐκαιρία, ποὺ καὶ φέτος μᾶς δίδει ἡ Ἐκκλησία. Περάσαμε τὰ προηγούμενα δύο χρόνια, χωρὶς τὴν δυνατότητα ἐλεύθερης συμμετοχῆς στὴ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας, λόγῳ τῆς πανδημίας. Ἐφέτος μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς μεγάλης εὐλογίας. Ἄς ἀδράξωμε τὴν εὐκαιρία καὶ ἄς βιώσωμε τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀναστασή Του ὡς δική μας ὑπόθεση, μέσα στὸ λατρευτικὸ κλῖμα τῆς Ἐκκλησίας, ἀκολουθώντας τὰ βήματά Του πρὸς τὸν Γολγοθᾶ καὶ τὴν Γαλιλαία, «ἀλλὰ μετὰ τὸ ἐγερθῆναί με προάξω ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν» (Μαρκ. 14,28), ἐκεῖ ὅπου συναντήθηκε, ἀναστημένος πλέον, μὲ τοὺς μαθητές Του. Αὐτὴ ἡ συνάντηση μπορεῖ νὰ μεταμορφώσει τὴν ζωή μας.

Εὔχομαι ἀπὸ καρδίας, πατρικῶς, εὐλογημένη καὶ καρποφόρα Μεγάλη Ἑβδομάδα. Μαζὶ μὲ τὰ παιδιὰ τῶν Ἰουδαίων ἀναφωνοῦμε σήμερα καὶ ἐμεῖς «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ἀναφωνοῦμε, «ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε ᾿Ιησοῦ. ῾Η χάρις τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων τῶν ἁγίων· ἀμήν» (Ἀποκ. 22,20-21).

Εὐχέτης πρὸς τὸν παθόντα ὑπὲρ ἡμῶν Κύριον

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο  ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ